Complex "Huize Lariksheuvel", bestaande uit een VILLA-ACHTIG BUITENHUIS met bijbehorende BERGING, in l903 gebouwd door architect J. Mutters voor de Wed. mr. F. Alting Mees du Clay. De weduwe woonde, naar het schijnt, de meeste maanden van het jaar in Zwitserland, de overige maanden in Bloemendaal in Huize lariksheuvel. Lariksheuvel is gelegen in het villapark Hartelust dat in 1900 is aangelegd op de gronden van het voormalige landgoed Hartelust. Het villa-achtig buitenhuis is gebouwd in het geaccidenteerde duingebied ten westen van de Bloemendaalseweg, indertijd het overbos van het voormalige landgoed, genaamd Hoog Hartelust. De architect, Johannes Mutters jr. (1858-1930), wiens werk zich uitstrekt over de periode l890-1925, is voornamelijk werkzaam geweest in Den Haag. Begonnen in Neo-renaissancestijl, bouwde hij vooral rond de eeuwwisseling aldaar een aantal woonhuizen en winkelpanden met gevels in Jugendstil; terwijl omstreeks 1908/1910 zowel invloeden van de Um 1800-stijl, als van Berlage herkenbaar zijn. Het door Mutters in Bloemendaal gebouwde pand heeft nog enkele Renaissance elementen, zoals de kruiskozijnen met luiken aan weerszijden van de onderramen en is tevens voorzien van decoraties in Jugenstil. Voor het overige vertoont het pand voornamelijk invloeden van de Engelse landhuisbouw, met name van het Old English, gelet op onder meer het toepassen van verschillende kappen voor verschillende bouwonderdelen, het eenzijdig ver naar beneden doorgetrokken dakschild (aan de zuidoostzijde), topgevels met vakwerk; een grote, aan de zijkant uitgebouwde schoorsteenpartij, en een erker. De plattegrond van het huis vertoont overeenkomst met het in Engeland ontwikkelde north-corridor type, waarbij de woonvertrekken naast elkaar gelegen zijn aan de zonzijde, en de gang, het trappenhuis en de ingang aan de noordkant zijn gesitueerd.

NB De garage aan de westzijde van de villa (1931) valt buiten de bescherming.

Waardering

Het complex "Huize Lariksheuvel", bestaande uit een villa-achtig buitenhuis met berging, is van algemeen belang uit architectuurhistorisch oogpunt. Het villa-achtig buitenhuis is van belang als representatief voorbeeld van een buitenhuis gebouwd omstreeks 1900 onder invloed van de Engelse landhuisstijl, met name van het zogenaamde Old English, gecombineerd met enkele details ontleend aan Renaissance en aan Jugendstil; als goed voorbeeld van het werk van architect J. Mutters jr.; vanwege de gaafheid van hoofdvorm, detaillering en het toegepaste materiaal. Het pand is van cultuurhistorische betekenis als element uit de geschiedenis van het wonen in Nederland, in het bijzonder in villaparken, hetgeen vanaf het eind van de 19de eeuw voor welgestelden mogelijk werd gemaakt.