Inleiding

Dit HERENHUIS met HEKWERK werd in 1898 ontworpen en gebouwd door de architecten VAN DE PLUIJM & GIELEN op de hoek van de Kronenburgersingel en de Stieltjesstraat. De Kronenburgersingel ligt in de vanaf 1879 ontwikkelde stadsuitleg van Nijmegen en valt binnen het sinds 1980 van Rijkswege beschermde gedeelte van de binnenstad van Nijmegen. Het markante, in Overgangsarchitectuur gebouwde, hoekpand grenst aan de westzijde van het Kronenburgerpark en werd ontworpen in opdracht van de Nijmeegse parapluiefabrikant Johannes Eduardus Meulenberg. Beide architecten ontwierpen ook de drie aangrenzende woningen aan de linkerzijde van het pand. Deze vallen niet onder de bescherming.

Het pand heeft een ongewone, stedenbouwkundig bepaalde, driehoekige vorm en bestaat uit twee bouwlagen met een zolderverdieping op een hoge kelder. Het aan twee zijden vrijliggende pand heeft een kleine tuin, die wordt omsloten door een monumentaal hekwerk, waarvan de detaillering overeenkomt met die van het huis.

Waardering

Complex, bestaande uit een HERENHUIS met HEKWERK, gebouwd in 1898 door de architecten Van de Pluijm & Gielen in Overgangsarchitectuur.

- Van architectuurhistorische waarde als goed bewaard voorbeeld van een herenhuis met een in stijl bijpassend hekwerk, gebouwd in de stadsuitleg van Nijmegen in een Overgangsstijl die typerend is voor een deel van de bebouwing aan de Singels in Nijmegen. Deze architectuur bevat vernieuwende elementen, gecombineerd met de wat traditionelere invloeden van bijvoorbeeld de Neo-Renaissance. Het pand heeft een ongewone vorm en wordt gekarakteriseerd en gedomineerd door de torenopbouw ter plaatse van het trappenhuis. In het hekwerk is de architectuur van het huis herkenbaar. Het huis en het hekwerk hebben op zichzelf, in combinatie met elkaar en vanuit stedenbouwkundig oogpunt een belangrijke monumentale waarde.

- Van stedenbouwkundige waarde binnen het bescherming genietende deel van de binnenstad van Nijmegen, vanwege de zeer markante en in de architectuur vertaalde hoekligging en de situering van het pand aan de rand van het Kronenburgerpark.

- Van cultuurhistorische waarde als herkenbaar element uit een maatschappelijke ontwikkeling. Het pand is gebouwd als huisvesting voor de nieuwe en kapitaalkrachtige stedelijke elite, die zich bij voorkeur vestigde in kapitale herenhuizen in de nieuw aangelegde straten rond de oude stad; een stadsuitbreiding die met het verwijderen van de vestingwerken aan het eind van de 19de eeuw mogelijk was geworden.