Inleiding

Het complex van UNIVERSITEITSGEBOUW van de Technische Hogeschool voor Mijnbouwkunde en Petroleumwinning en de bijbehorende DIENSTWONING dateren van 1912 en zijn van de hand van de rijksbouwkundige voor de gebouwen van onderwijs J.A.W. Vrijman. In 1905 startte Vrijman de planning een gebouw voor Mijnbouwkunde aan de Rotterdamseweg. Later werd gekozen voor de huidige locatie. Vrijman ontwierp het gebouw in de stijl van de Neo-Renaissance. Het gebouw doet tevens dienst als Mineralogisch-geologischmuseum voor een grote verzameling van mineralen, gesteenten, fossielen en ertsen van Nederland, Nederlans-Indi%, Suriname en de Nederlandse Antillen. De collectie wordt in de gangen van het gebouw en in een speciale toonzaal op de eerste verdieping (oostzijde) in oorspronkelijke toonkasten tentoongesteld.

Omschrijving

Het complex bestaat uit het universiteitsgebouw voor Mijnbouwkunde en de bijbehorende dienstwoning. Het gebouw voor Mijnbouwkunde ligt tegenover het hoofdgebouw van de TU aan het De Vries van Heystplantsoen. Zodoende vormt het de noordelijke wand van het open, driehoekige gebied tussen het eveneens van rijkswege beschermde hoofdgebouw van de Technische Hogeschool. Ten noordwesten van hetMijnbouwkunde-gebouw bevindt zich de vrijstaande dienstwoning. Ten westen en ten noorden van het complex bevinden zich de van rijkswege beschermde gebouwen voor Technische Physica (Mijnbouwplein 11), het gebouw voor Geodesie, Landmeten en Waterpassen (Kanaalweg 4) en de gebouwen van het laboratorium voor Technische Physica (Kanaalweg 2a;b;c).

Waardering

Het complex met het gebouw voor Mijnbouwkunde en Petroleumwinning en bijbehorende dienstwoning is van algemeen belang vanwege de cultuur- en architectuurhistorische waarde.

Het gebouw voor Mijnbouwkunde en Petroleumwinning en bijbehorende dienstwoning heeft cultuurhistorische waarde als uitdrukking van een functie en vanwege de plaats die het inneemt in de geschiedenis van de Technische Universiteit Delft.

Het gebouw voor Mijnbouwkunde en Petroleumwinning en bijbehorende dienstwoning heeft architectuurhistorische waarde als voorbeeld van de Neo-Renaissance, vanwege de plaats die het inneemt in het oeuvre van de rijksbouwkundige Vrijman en vanwege het materiaalgebruik en de detaillering.

Het gebouw voor Mijnbouwkunde en Petroleumwinning en bijbehorende dienstwoning heeft stedenbouwkundige waarde vanwege de beeldbepalende ligging aan het De Vries Van Heystplantsoen en de ruimtelijk-functionele en visuele relatie met de omringende gebouwen van de TU.

Het gebouw voor Mijnbouwkunde en Petroleumwinning en bijbehorende dienstwoning is gaaf in hoofdvorm, detaillering en materiaalgebruik en nagenoeg gaaf in interieur.