Huis te Woude. Monumentale boerderij uit 1610, hersteld na een brand in 1947, bij welke restauratie de door een rieten wolfdak gedekte stal in de oude vorm herbouwd werd. Het woonhuis is parallel aan de dijk gebouwd en heeft aan de korte zijden en midden op de voorgevel puntgevels met kruiskozijnen, waterlijsten, sierankers en een gevelsteen. De vensters van de benedenverdieping hebben luiken en 19e eeuwse schuiframen. Rechts een onderkelderde opkamer.

Tegen de linker zijgevel van het voorhuis is een lage aanbouw in gele baksteen opgetrokken en voorzien van een lessenaarsdak met rode pannen. Aan de voor- en linkerzijde is een zes-ruitsschuifvenster met houten luiken aangebracht; de geveltop met vlechtingen heeft een zolderluik; dit melkgereedschapshok dateert uit de eerste helft van de 18de eeuw. Achter het melkgereedschapshok verbindt een bakstenen corridor (uitgevoerd met zwarte, hoge plint en gedekt met een pannen lessenaarsdak, voorzien van een houten deur en een klein vierkant venster aan de achterzijde) het voorhuis met een lage aanbouw. Deze aanbouw in rode baksteen dateert uit het laatste kwart van de 19de eeuw en heeft tuitgevels onder een zadeldak, aan de voorzijde een hooggeplaatste dubbele toegangsdeur en rechts hiervan een klein vierkant venstertje, een negen-ruits schuifvenster met persiennes aan de achterzijde, een hooiluik met venster in rechter topgevel en een stalvenstertje in de linker zijgevel. Het boerderijcomplex vertegenwoordigt op basis van de historisch-functionele en ruimtelijke samenhang van de diverse opstallen in combinatie met de afzonderlijke ouderdom van deze opstallen monumentale waarden.