POORTGEBOUW. Bakstenen gebouw zonder verdieping, bestaande uit een poortvleugel en twee haaks daarop aan de uiteinden aansluitende dwarsvleugels, gedekt door een omlopend schilddak (2e helft 17e eeuw).

De poortvleugel bevat in het midden een doorrit met aan de binnen- en buitenzijden doorgangen onder anderhalfsteens rondbogen, die erboven geplaatste verdiepte velden doorbreken en die worden geflankeerd door lisenen, eveneens voorzien van verdiepte velden; de boog van de buitenste, van deuren voorziene doorgang bevat een gebeeldhouwde gevelsteen met het opschrift ELSWOUT.

De oostgevel aan de buitenzijde en de drie binnengevels zijn in oorsprong bezet door op regelmatige afstanden geplaatste vensternissen in twee rijen boven elkaar, waarvan de onderste, rechthoekige, ramen hebben bevat en de bovenste, vierkante, vanouds blind zijn en door strekken worden bekroond; de middelste van laatstgenoemde nissen aan de binnengevels van de zijvleugels zijn groter en bevatten op hun beurt ronde vensters waarvan dat aan de zuidzijde blind is. Deze gevelindeling is in de 18e en 20e eeuw gewijzigd; waarbij in de oostgevel de benedenvensters zijn dichtgemetseld en de nissenparen om het andere zijn vervangen door een groot venster met schuifraam; aan de binnengevels, waar zich vanouds ook deuren bevonden, zijn zowel deuren als ramen later gewijzigd. De zuidgevel bevat twee rondboognissen, waarvan een blind. Ter aanvulling van het raam in de andere zijn in deze gevel later nog drie andere vensters gebroken.

Het dak, dat aan de voet waarvan een omlopende, boven de lisenen te weerszijden van de poortdoorgangen omgekorniste gootlijst loopt, wordt op de nokhoeken (behalve die aan de noordwestzijde) bekroond door loden pijnappels; het bevat aan de binnenzijde twee kleine en boven de poort een grote dakkapel (18e eeuw), in de zuidvleugel een dakkapel met door de gootlijst brekend zolderluik en draagt in de as van de poort een vierkant houten klokketorentje onder koepeldak (19e eeuw); boven de poort een wijzerplaat (19e eeuw).