Blijkens de gevelankers uit 1659 daterende, doch in oorsprong nog oudere duinboerderij, genaamd het "Het Blaeuwe Huus", bestaande uit een bakstenen woonhuis onder met rode pannen gedekt zadeldak met rechts voor een onderkelderde opkamer en aan de linkerzijde voor een laag aangekapte aanbouw met klein boogvenstertje en achter een hoog aangekapte aanbouw met dubbelvenster.

De blauwgekalkte voorgevel met zwarte plint is rijk gedetailleerd en bevat drie ontlastingsbogen boven een zes-, een vier-ruitsschuifvenster en de ingangsdeur met snijraam; voorts de jaartalankers, fraai gesmede sierankers en staafankers, alsmede een waterlijst met muizetand en rollaag, vlechtingen en een trapgevelvormige bekroning; rechts de vierkante vensters van kelder en opkamer.

De linkerzijgevel - waarop sporen van een blauwe kalklaag - bevat een zij-ingang tussen de aangekapte uitbouwen.

De blauw gekalkte rechterzijgevel bevat een laag zesruitsvenster.

De brandmuur aan de achterzijde - waarop eertijds de houten schuur aansloot - is voorzien van staafankers.

Inwendig resteren in het voor- en middengedeelte fragmenten van de oudere ankerbalkconstructie, naast moer- en kinderbalken, en in het achtergedeelte eenvoudig geprofileerde balken; voorts drie stookplaatsen en in de scheidingswand tussen het midden- en achtergedeelte een zesruitsvenster. In de tongewelfde kelder drie kaarsnissen.

Opmerkelijk gedetailleerde boerderij van belang wegens architectuur- en cultuurhistorische waarde, wegens de ouderdom en de vele bewaard gebleven bouwhistorische details alsook uit typologisch oogpunt als een der laatste resterende duinboerderijen.