Vroeg 20e eeuws bakhuis in de vorm van twee in elkaars verlengde liggende rechthoekige ruimten onder aansluitende zadeldaken met verschillende nokhoogten.

Het bakhuis is gesitueerd op een ten opzichte van de weg hoger gelegen terrein even buiten de kern van het dorp nabij een groep beschermde opstallen van in vakwerk uitgevoerde woon- en bedrijfsgebouwen, die dateren van de 17e tot de 19e eeuw.

Het in rode baksteen opgetrokken bouwwerk heeft de in Zuid Limburg reeds zeldzaam geworden vorm van twee ineenlopende ruimten, waarvan de voorste groter en hoger is (hier wordt het gerei bewaard, dat benodigd is bij het bakken) dan de achterste ruimte, waarin de bakoven is gebouwd die vanuit de voorste ruimte kan worden gestookt; de schoorsteen bevindt zich op het rechte dakvlak van laatstgenoemde ruimte; de buitenmuren van de achterste ruimte kennen geen openingen, die van de voorste ruimte hebben een houten toegangsdeur in de voorgevel en een venster (met vierdeling) dat bij een recente renovatie is aangebracht; bij die renovatie zijn ook windveren langs beide met rode pannen gedekte zadeldaken geplaatst.

Het vroeg 20e eeuwse bakhuis is zowel vanwege de zeldzaamheid van de twee gekoppelde ruimten met daarin de authentieke bakoven, alsook vanwege de situering nabij de groep reeds beschermde vakwerkhuizen en stallen van een zodanige architectuurhistorische waarde, dat een bescherming op Rijksniveau gerechtvaardigd is te achten.