HISTORISCHE TUIN- EN PARKAANLEG. In de aanleg van Goudestein is nog een belangrijk element bewaard, dat aan de tijd van het park in landschapsstijl op Goudestein voorafgaat; aan de Vechtzijde bevindt zich het gaaf bewaarde jaagpad, dat vanouds tot de aanleg van Goudestein behoort. De sloot tussen het jaagpad en de plaats vertoont deels een oeververdediging van gestapelde dakpannen.

De geschiedenis van het park in landschapsstijl op Goudestein gaat terug tot in de eerste helft van de 19e eeuw. Mogelijk kwam deze aanleg tot stand in de periode 1808-1836, toen Goudestein in het bezit was van Jhr Mr Joan Huydecoper. Aan de Vechtzijde van het huis werd een open ruimte geschapen waarin solitairen in een landschappelijk verband werden geplant. Als zodanig zijn twee eiken langs de zuidgevel van het bouwhuis, twee eiken op het jaagpad even ten zuiden van het smeedijzeren hek naar de Vecht en en solitaire eik aan de zuidgrens van deze open ruimte ten noordwesten van een vijverpartij in landschapsstijl belangrijke elementen van de 19e-eeuwse aanleg in landschapsstijl van dit gedeelte. Voorts is deze bewaard gebleven ruimte ten westen van het huis aan de Vecht als historische groenzone van belang; de invulling van deze ruimte met een rozarium en met diverse heesters en bomen vond in recente jaren plaats en is voor de bescherming van ondergeschikte betekenis.

Aan de zuid- en zuidoostzijde van het huis werd het nog bestaande door slingerpaden doorsneden parkbos aangelegd met eik, es, beuk, iep en kastanje, deels als solitair en deels in 'parkbos-verband'. Aan de noordwestzijde van dit deel van de aanleg werd de huidige vijverpartij in landschapsstijl met eilandje uitgegraven.

Oorspronkelijk was er vanuit het huis een gezicht over een ruim gazon naar het oosten gecreeerd, naar de Diependaalsedijk, waar de entree over land van Goudestein is gelegen. Het genoemde parkbos, dat aan de zuidoostzijde van het ovaalvormige voorplein naar het noorden toe neigt, werkte hierbij als coulisse, evenals de nog bestaande 19e-eeuwse solitairen (eik, kastanje, beuk, plataan) aan de noordzijde van het gazon. In oostelijke richting eindigde dit gezicht op het in de noordoosthoek van Goudestein aan de Diependaalsedijk gelegen door slingerpaden doorsneden kleine parkbos in landschapsstijl (eik, beuk, kastanje), dat deel uitmaakt van de 19e-eeuwse aanleg. Dit gezicht vanuit het huis in oostelijke richting werd in deze eeuw met coniferen dichtgeplant, waardoor de structuur van het park in landschapsstijl aan deze zijde werd ontwricht. Als zodanig is deze beplanting van coniferen, die het voorplein geheel van de ten oosten hiervan gelegen partij isoleert, voor de historische aanleg van ondergeschikte betekenis. Dit geldt ook voor de boom- en heesterbeplanting ten westen van parkbos in de noordoosthoek van Goudestein, die na de Tweede Wereldoorlog plaats vond, voor het kleinschalige patroon van slingerpaden, dat deze beplanting doorsnijdt en voor het rechte verloop van de oprijlaan van het aan de Diependaalsedijk gelegen smeedijzeren hek naar het voorplein; op de Topografische en Militaire kaart uit 1898 is te zien, dat de oprit in die tijd nog in een flauwe curve verliep.

Tegen de zuidgevel van het hoofdgebouw bevindt zich een monumentale 19e-eeuwse moerbeiboom.