Zeventiende eeuws pand van twee bouwlagen onder zadeldak, met de nok evenwijdig aan de rooilijn, met aanbouw.

Van oorsprong behorend bij een claustraal erf waarvan ook Kromme Nieuwegracht 51 deel uitmaakte, werd het in de 17e eeuw, na de openlegging van de immuniteiten, kennelijk daarvan afgesplitst en met een zelfstandig woonhuis bebouwd, vermoedelijk ter plaatse van een ouder koetshuis, waarbij de achteruitgang van het pand aan de Kromme Nieuwegracht werd overbouwd.

Dit woonhuis bestaat uit het voorhuis met kelder, twee bouwlagen en zadeldak, evenwijdig aan de rooilijn, met links achterin een spiltrap (later vervangen door een steektrap), en daarachter een aanbouw (vermoedelijk uit dezelfde tijd) onder aankapping.

Het pand is bouwhistorisch van belang en tevens van belang voor het historisch karakter van het Pieterskerkhof.