Inleiding

Het omstreeks 1905 gebouwde WOONHUIS heeft de typische kenmerken van de zogenaamde overgangsarchitectuur, een in grote lijnen nog aan de neo- renaissance refererende bouwstijl gecombineerd met karakteristieke Art Nouveau detaillering. Het herenhuis staat in een straat waarvan het aanzien voor een groot deel wordt bepaald door rond de eeuwwisseling, voor de gegoede burgerij en welvarende middenstand gebouwde woonhuizen. Omschrijving

Het vanuit een rechthoekige plattegrond opgetrokken huis heeft een souterrain en een verdieping onder een met bouletpannen gedekt afgeknot schilddak. Het pand heeft een vijf traveeën brede symmetrische voorgevel van baksteen en oranje verblendsteen, verlevendigd door witte accenten. De gevel bezit een gebosseerde rustica plint met schijnvoegen en licht getoogde souterrainvensters met diefijzers. De entree met stoep bevindt zich in een met verblendsteen omlijste middentravee en heeft een originele vleugeldeur met stolpnaald, smeedijzeren Art Nouveau raamijzers, snijwerk en fronton onder een bewerkt kalf en rechtgesloten bovenlicht. De deur staat in een portiek met hardstenen trap, segmentboogvormige ingang en tegeltableaus die zijn samengesteld uit tegels met een door middel van sjablonen opgebracht decor. Boven het portiek bevindt zich een op gebogen korbelen steunend balkon met smeedijzeren hekken tussen gesneden hoekbalusters. Op het balkon komt een porte brisée uit met bovenlicht onder rondboog met sluit- en aanzetstenen en een baksteenmozaiek in de boogtrommel. Aan weerszijden van de ingangstravee staan per bouwlaag twee vensters in gevelvelden van donkere baksteen binnen een oranje verblendstenen omlijsting. De rechtgesloten vensters met schuiframen staan onder verblendstenen hanekammen met sluit- en aanzetstenen en liggende ellipsboogvormige boogtrommels met baksteenmozaieken. De gevellijst heeft een beëindiging van segmentboogfriezen onder een op gesneden klossen steunende gootlijst. In het voorste dakschild boven de middentravee staat een opgemetselde dakkapel onder zadeldak. Het heeft een tuitgeveltje dat is voorzien van geprofileerde hardstenen deklijsten en voluten aan de tuit. De twee vensters in de dakkapel zijn rechtgesloten onder rondbogen met baksteenmozaieken in de boogtrommels en een overspanningsboog. Links van de gevel staat een terugliggende travee met een tweede entree. De ingangspartij bestaat uit een vleugeldeur en een tegeltableau als in de voorgevel, in een minder diepe portiek. De hardstenen stoep is voorzien van een smeedijzeren balustrade. De gepleisterde rechter zijgevel is voorzien van schijnvoegen en heeft op de bel-etage twee en op de verdieping drie vensters als in de voorgevel. De gevel wordt hier beëindigd door een entablement. Tegen de eveneens gepleisterde achtergevel staan twee houten serres, waarvan een (waarschijnlijk de linker) in 1923 is toegevoegd. De linker serre heeft een plat met houten balustrade en steunt op vierkante kolommen, waardoor de ruimte voor het souterrain open blijft. De rechter serre staat op een onderbouw van gepleisterde kolommen met een invulling van schone baksteen. De diverse vensters in de achtergevel zijn alle rechtgesloten. De linker zijgevel is eveneens gepleisterd en voorzien van schijnvoegen, licht getoogde souterrainvensters met diefijzers en twee vensters op de verdieping. Het heeft boven de gootlijst een verblendstenen dakkapel als in de voorgevel. Waardering

Het huis is van architectuurhistorisch belang vanwege de gave, voor de bouwtijd karakteristieke voorgevel en enkele bijzondere details daarin. Het beeldbepalende pand heeft tevens ensemblewaarde als belangrijk en representatief onderdeel van de waardevolle bebouwing in dit deel van het beschermd stadsgezicht Assen.