Op een restperceel in 1932-'34 naar ontwerp van S. van Ravesteijn voor het eigen gezin gebouwd vrijwel geheel vrijstaand woonhuis volgens de principes van het Nieuwe Bouwen.

Het twee bouwlagen tellende, plat afgedekte woonhuis is opgetrokken in gele baksteen (met spouwmuren) op een van een driehoek afgeleide plattegrond waarbij de O-zijde een in- en uitgezwenkte gevel bezit en de N-zijde onder een hoek van 60 gr. op de W-gevel aansluit.

De evenwijdig aan de straat gesitueerde Z-gevel heeft links een blokvormig gedeelte met beneden een groot rechthoekig venster en boven een cirkelvormig venster; rechts sluit de gebogen vleugel aan met een grotendeels glazen pui en op de sterk teruggerooide verdieping met gebogen glasgevel een licht overstekend betonnen terras, voorzien van stalen buisleuningen. De ingang bevindt zich in het midden van de W-gevel, die met uitzondering van het badkamervenster op de verdieping blind is en waarop links, ver teruggerooid, een lage, plat afgedekte garage aansluit. De N-gevel heeft nabij de gebogen vleugel een rondboogvormig venster en voorts een drietal rechthoekige vensters beneden en boven een klein venster. Alle vensters zijn gevat in smalle stalen kozijnen, die evenals de buitendeuren en daklijsten wit van kleur zijn.

Woonhuis vanwege de algehele architectonische en technische vormgeving en vanwege de betekenis als eerste woonhuis-ontwerp binnen het oeuvre van de architect - met typerend gebruik van rond, golvende vormen naast strakke, rechte lijnen - als representatief voorbeeld van de Nederlandse bijdrage aan het Nieuwe Bouwen van algemeen belang wegens de betekenis voor de ontwikkeling van de moderne architectuur.