Deels 18e deels 19e eeuwse, in vakwerk, schoon metselwerk en mergel opgetrokken gesloten Limburgse HOEVE rond vijfzijdige binnenplaats, ten dele met verdieping, onder met blauwe en rode Hollandse pannen gedekte zadeldaken en met een losse, in vakwerk, mergel en baksteen opgetrokken schuur onder met blauwe Hollandse pannen gedekt zadeldak aan de noordzijde.

De vakwerkgevels hebben hoofdzakelijk met baksteen gevulde en aan de noordzijde witgeschilderde vakken en zwart stijl- en regelwerk.

Aan de westzijde het - met uitzondering van de noordelijke, in vakwerk opgetrokken puntgevel - in mergel opgetrokken, vijf vensterassen brede, witgeschilderde woonhuis met grijze plint, 6-ruits ramen op de begane grond en de verdieping en deur met gedeeld bovenlicht in de westgevel.

Het hierop aansluitende woongedeelte langs de noordzijde heeft een in vakwerk opgetrokken noordgevel, waarin twee deuren met gedeeld bovenlicht en twee vensters, en een in schoon metselwerk opgetrokken zuidgevel, waarin twee 6-ruits vensters en een deur op de begane grond en twee 4-ruits vensters op de verdieping.

De hier weer op aansluitende schuur langs de oostzijde heeft een in vakwerk opgetrokken noordgevel (topgevel) met 4-ruits vensters, een in vakwerk opgetrokken oostgevel met vijf kleine 4-ruits vensters, een met pannen beklede geveltop aan de zuidzijde en een in schoon metselwerk opgetrokken westgevel, waarin hoge rechtgesloten deeldeuren, drie staldeuren en een 4-ruits stalraam.

Aansluitend langs de Z.O.- en Z.W.zijde een lage, haakvormige, in schoon metselwerk opgetrokken, ten dele open schuur onder omlopend zadeldak met schild aan de N.Z.-zijde.

De losse schuur heeft in de zuidgevel een getoogde poort.

Vanwege de hoofdvorm, de constructie, de vrij bescheiden gevelopeningen en de gaafheid als complex een fraai en representatief voorbeeld van een ten dele in vakwerk opgetrokken, in oorsprong 18e eeuwse gesloten Limburgse hoeve met losse schuur en als zodanig van belang uit oogpunt van oudheidkundige en volkskundige waarde.