Voormalige pachthoeve van het - na de brand van 27 november 1831 - in 1832 gesloopte Huis Daesdonck en gelegen aan het begin van de oprijlaan naar het Huis. Het complex bestaat uit een langgevelboerderij, karhuis, Vlaamse schuur en bakhuis. De hoeve dateert waarschijnlijk uit dezelfde periode als het nieuwe Huis Daesdonck, dat omstreeks 1680 werd gebouwd. Van de drie hoeven die tot het voormalige landgoed behoorden en alle drie nog bestaan, is dit `de tweede of achterste hoef'. De naam `De Drie Zwaantjes' komt voor het eerst voor op een topografische kaart uit 1840. Tot omstreeks 1965 is de hoeve steeds voor agrarische doeleinden gebruikt. In 1967 is de boerderij ingrijpend en deels historiserend gerestaureerd door ir. J. de Wilde, waarbij het staldeel geheel werd herbouwd.

A) Langgevelboerderij voorzien van een met pannen gedekt zadeldak (voorheen met riet). De voorgevel van het woongedeelte is gemetseld van kleine gele baksteen en dateert gezien de hoekbeeindiging van het metselverband (met drieklezoren) waarschijnlijk uit het begin van de negentiende eeuw (de topgevel werd bij de restauratie vernieuwd). Terplaatse van de kelder bevindt zich een klein venstertje met diefijzer en rechts een twintigruits-schuifvenster (1967). De linker, noordelijke langsgevel van het woongedeelte is voornamelijk gemetseld van rode steen en dateert uit de bouwtijd. Links bevindt zich eveneens een twintigruits-schuifvenster en ter plaatse van de opkamer een vierruits-venstertje. De zuidelijke langsgevel dateert uit 1967 evenals de kap (de twintigruits-schuifvensters van deze gevel waren voor de restauratie voorzien van een ruitvormige roedeverdeling). Aan de noordwestzijde bevindt zich de opkamer met daaronder een kelder voorzien van een tongewelf; tegen de brandmuur een grote schouw. Tegen de achtergevel bevestigd bevindt zich een aantal hardstenen bouw- fragmenten van het voormalig Huis Daesdonck, te weten een wapensteen zonder relief en de zwikken van de fraaie toegangspoort (de sluitsteen en de hardstenen bollen zijn ingemetseld bij Daesdonckseweg 3). Het staldeel valt verder buiten de bescherming.

B) Rechts van de boerderij staat een rechthoekig, vijf traveeen lang karhuis voorzien van een deels met riet, deels met pannen gedekt schilddak. De houten wanden zijn in belangrijke mate nog voorzien van de waarschijnlijk nog originele gepotdekselde, zwart geteerde, grenen delen. De grenen dekbalkgebinten met eiken korbeels zijn voorzien van een schaarspant met balk en samengesteld uit secundair gebruikt hout, dat naar wordt aangenomen afkomstig is van het sloopmateriaal van het Huis Daesdonck. Indien dit inderdaad het geval is, dan dateert het karhuis uit of van kort na 1832.

C) De Vlaamse schuur staat in het verlengde van de boerderij en is eveneens vijf traveeen lang en voorzien van een deels met riet, deels met Hollandse pannen gedekt schilddak. De langsdeel aan de rechterzijde is korter dan de tasruimten (inspringende hoeken). De eenzijdig overstekende ankerbalkgebinten zijn, uitgezonderd een enkele eiken windschoor, van grenen en voorzien van een schaarspant met balk. De wand van de langsdeel rust op een lage muur en is verder gepotdekseld. Ook hier bevindt zich op vele delen een dikke laag teer. De linker, voor- en achterwand zijn van baksteen. De schuur is in hoge mate authentiek en dateert waarschijnlijk uit het laatste kwart van de zeventiende eeuw.

D) Links van de boerderij staat een rechthoekig bakhuis met aan de straatzijde een uitgebouwde oven. De op balken rustende oven is smaller en lager dan het bakhuis. Beide zijn voorzien van een met pannen gedekt zadeldak. De zijwanden van het bakhuis zijn deels nog origineel en gemetseld van gele baksteen. Ook de oven is deels nog origineel, maar verder werd het geheel in 1967 ingrijpend vernieuwd.