ORANJERIE.

Voormalig laat 18de-eeuws koetshuis, dat omstreeks 1838 tot oranjerie werd verbouwd. In 1920 werd de oranjerie verbouwd tot stalling en gastenverblijf van de ex-keizer Wilhelm. Het pand werd in de eerste helft van de jaren '50 verpacht en in gebruik genomen als restaurant; thans nog de functie van het gebouw.

Het rode bakstenen L-vormige gebouw onder een met grijze pannen gedekt, samengesteld en uitzalend mansardedak, is aan de achterzijde (noord) voorzien van een houten aanbouw -de voormalige garage- op bakstenen plint en rechthoekige grondslag onder een (thans) zinken zadeldak uit ca. 1900 en een recente aanbouw waarin de bedrijfskeuken is ondergebracht en die voor bescherming niet in aanmerking komt.

In het westelijke deel van de oranjerie is de tuinmanswoning ondergebracht, waarvan de hoofdingang zich in een kleine uitbouw onder een half, inzwenkend schilddak bevindt.

De representatieve voorgevel (zuid) van de oranjerie is voorzien van twee keer drie en een keer vijf hoge 18-ruitsvensters, waartussen twee dubbele deuren met middenstijl. In iedere deurvleugel een 8-ruitsvenster, waarboven een kwart-rond bovenlicht met roedenverdeling. Op het dakschild zijn omstreeks 1905 zeven dakkapellen geplaatst, voorzien van een fronton en eenvoudige klauwstukken en respectievelijk van 24-ruits of 16-ruits vensters. Aan de oostzijde een uitbouw uit twee delen waarin de huidige hoofdingang van de oranjerie zich bevindt. De noordzijde kent een niet regelmatige venster- en deurindeling.

Het INTERIEUR is in de jaren '50 grotendeels aangepast aan de huidige bestemming van restaurant en is voor de bescherming van ondergeschikt belang.

In het pand bevinden zich wel nog enkele originele paardenboxen en een bakstenen vloer.