Inleiding

De WOONHUIZEN zijn in 1919 ontworpen door de architect W.K. de Wijs uit Enschede voor de Gemeentelijke 'Bouwvereniging', opgericht in 1906. De woningen werden in 1921 gebouwd in een baksteenarchitectuur die beïnvloed is door het expressionisme. De plattegronden van de woningen zijn gelijk aan die van het woningtype A, B en C, maar beide blokjes woningen hebben een eigen architectonische verschijningsvorm die een afzonderlijke beschrijving als subtype rechtvaardigd. De beide woningblokjes zijn spiegelbeeldig en vormen de afsluiting aan de rechte zijde van het Bonifaciusplein. Tegelijkertijd vormt de architectonische vormgeving aan de toegangsweg een identieke hoekoplossing aan de hoeken van de Woudweg, waardoor ook aan de toegangsweg een symmetrie is ontstaan. Deze symmetrie wordt versterkt door een tuinmuurtje met ezelsrug waarop bakstenen pijlers staan met daartussen een houten hekwerk en een toegangspoortje in de achteromsteeg met een ijzeren poortboog. Bij een eerdere renovatie zijn de luifels boven de toegangen van de rechter woningen van het noorderlijke blok verwijderd

Omschrijving

Het grondplan van de beide woningblokken vormt globaal een rechthoek waaraan diverse ondergeschikte contemporaine aanbouwen met verschillende functies. Elk blok bestaat uit drie woonhuiselementen. Twee woningen zijn op het plein georiënteerd, de derde woning vormt een kopwoning die haaks daarop staat. De woningblokken bestaan uit één bouwlaag onder een steil zadeldak met een zolderverdieping en een lagere aankapping, belegd met rode verbeterde Hollandse pannen. Elk woningblok is opgetrokken in rode strengpers bakstenen op een trasraam van klinkers en met een rollaag van gesorteerde en alternerende rode bakstenen en mangaankeurige klinkers. Alle deur- en vensteropeningen zijn onder een streklaag met daarop, alleen boven de tweelichtvensters, een band van mangaankleurige bakstenen. De woningblokken hebben een zadeldak met één wolfeind en aankappingen, belegd met rode verbeterde Hollandse pannen. Aan de dakranden hangt een halfronde zinken bakgoot in ijzeren beugels. In de voorgevel drie tweelichtvensters onder een streklaag en een mangaankleurige lijst. De gevelwand tussen de voordeuren van de op het plein georiënteerde woningen is verlevendigd met een verticaal gemetselde zaagtand in een omlijsting, in mangaankleurige klinkers. De voorgevel wordt aan de bovenzijde afgesloten door een gevellijst waar in mangaankleurige klinkers dat in een lineair blokpatroon is gemetseld. Deze lijst wordt onderbroken ter plaatse van de opgemetselde dakkapel onder schilddak. Aan de bovenzijde van de muurdammen van de dakkapel een mangaankleurige bakstenen lijst. In de dakkapel twee tweelichtvensters. De zijgevels van de op het plein georiënteerde woningen zijn ongeleed. De kopwoning heeft naast een zij-ingang een aanbouw met topgevel. In de zijgevel is op de zolderverdieping een klein zolderraam. In de zijgevel van de vleugel een H-venster en aan de geveltoppen een uitkragend schoorsteenkanaal met aan weerszijden een venster met kruisroedeverdeling.

Aan de zijvleugel een tuinmuurtje met ezelsrug waarop bakstenen pijlers met daartussen een houten hekwerk en een toegangspoortje in de achteromsteeg met een ijzeren poortboog. De achtergevel van de kopwoning heeft een achteringang naast een contemporaine aanbouw met een topgevel. In dit risaliet een tweelichtvenster in de eerste en tweede bouwlaag, waarvan sommige met de oorspronkelijke roedeverdeling. De achtergevels van de woningen, die op het plein zijn georiënteerd is gedeeltelijk oversneden door een contemporaine bijkeuken onder een flauw hellend zadeldak. In de achtergevel tweelichtvensters. Op het dakschild aan de achterzijde twee dubbele houten dakkapellen en vierpans daklichten.

Waardering

De woningen uit 1921 zijn van algemene cultuurhistorische en architectuurhistorische waarde: - als voorbeeld van de woningtypologie, in het bijzonder als subtype, ontwikkeld door W.K. de Wijs, vergelijkbaar met de woningbouw in de wijk Pathmos te Enschede, - vanwege de redelijke mate van gaafheid van het exterieur, - vanwege de redelijke mate van belang van de detaillering, die enerzijds de verschillende woningtypen onderscheidt en anderzijds door het consequente materiaalgebruik een grote mate van eenheid bewerkstelligt, - als essentieel onderdeel van het totale complex aan het Bonifaciusplein.