HISTORISCHE TUIN- EN PARKAANLEG.

De historische parkaanleg van De Brecklenkamp gaat waarschijnlijk terug tot het midden van de 17de eeuw, toen het huis De Brecklenkamp ingrijpend werd verbouwd en toen vermoedelijk de huidige rechthoekige plaats werd gerealiseerd met centraal gelegen toegangsbrug.

Aan de korte weerszijden wordt de rechthoekige plaats begrensd door een voor het oog rechthoekig voormalige nutstuin (vgl. de Topografische en Militaire kaart uit 1848). De huisplaats zelf vormt met zijn omgrachting de grootste van de drie 'rechthoeken'. De omgrachte noordelijke tuin moet in de negentiende eeuw als moestuin dienst hebben gedaan (vgl. de Topografische en Militaire kaart nr. 326 uit 1901), terwijl de zuidelijke tuin sinds het einde van de negentiende eeuw en in het begin van de twintigste eeuw een invulling in landschapsstijl heeft gekend (vgl. idem; op de herziening van deze kaart uit 1933 staat deze tuin niet meer als zodanig aangegeven). Deze beide zijtuinen, die door een buitengracht worden om geven, staan aan de ZO-zijde van de plaats door een smalle landtong met elkaar in verbinding. De buitengracht wordt wederom door een boomsingel (thans enkel eik en beuk aan weerszijden, 19de- en 20ste- eeuws) omgeven. De grondslag van de zijtuinen (als zodanig voor het eerst weergegeven op de kaart uit de Atlas Hottinger uit ca. 1790), buitengracht en boomsingel lijkt rechthoekig maar neigt in werkelijkheid naar de grondslag van een diabolo. Deze diabolo-vormige grondslag is duidelijk aangegeven op het Kadastrale Minuutplan uit 1825 (afgebeeld in Ter Kuile, o.c., p.75).

De diabolo-vormige grondslag werd waarschijnlijk op deze wijze aangelegd voor een optimale perspectiefwerking binnen de aanleg. Vanaf de korte zijden van de boomsingel lijkt het huis iets verder weg te liggen dan in werkelijkheid het geval is en vanaf het huis lijken de voormalige nutstuinen iets groter te zijn dan hun werkelijke afmetingen.

De bij het Kadastrale Minuutplan behorende Oorspronkelijke Aanwijzende Tafels geeft als toenmalige eigenaar Johan Hendrik Zegers en geeft een omschrijving van de tot de buitenplaats behorende percelen:

888: bouwland

889: hooiland

890: hooiland

891: bosch

892: hooiland

896: gracht (gelijk weiland)

897: bouwland

898: gracht

899: tuin

900: huis erf (Huis Brecklenkamp en huisplaats)

901: weiland (inclusief de dan nog aanwezige drie bijgebouwtjes)

902: bouwland

903: bosch

904: bouwland

905: bosch

906: bouwland

Bijna recht op de toegangsbrug verloopt de oprijlaan, waarvan de enkele rij laanbomen (eik en beuk) in 1987 werden gekapt. Kort hier na werd de laan aan weerszijden wederom van een rij laan-eiken voorzien. Aan weerszijden van de laan bevindt zich vanouds een rechthoekig veld. Op het zuidwestelijke veld, dat een stuk kleiner is dan het noordoostelijke veld, bevindt zich vanouds een nutstuin. Een rechte bomenrij (thans eik, 19de- en 20ste-eeuws) aan de NW-zijde van de Jonkershoesweg, sluit de historische aanleg aan deze zijde coulisse-vormig af.

De noordoostelijke, zuidoostelijke en zuidweste lijke boomsingel markeren de grens van de historische aanleg aan deze zijde. Aan de NW-zijde vertakt de zuidwestelijke singel in zuidwestelijke richting tot even voor de Jonkershoesweg. Dit laanfragment (aan weerszijden met enkel eik, 19de-eeuws, beplant) staat als zodanig op de Hottingerkaart aangegeven en behoort tot de historische aanleg.

Niet alleen de huisplaats en zijtuinen, maar ook de genoemde structuur van oprijlaan met velden aan weerszijden en boomsingels staan aangegeven op de Hottingerkaart en het Kadastrale Minuutplan.

Oorspronkelijk verliep ook de noordoostelijke boomsingel in westelijke richting tot de Jonkershoesweg, zoals deze kaarten laten zien.

Ongeveer halverwege deze boomsingel werd in ca. 1863 hier een kleine begraafplaats aangelegd voor de familie Zegers (zie onderdeel 4). In 1978 werd een deel van het oude bomenbestand aan deze singel beschadigd door de bouw van een kleine beheerswoning met erf. Thans markeert een houtwal (thans eik en beuk, 19de eeuw) aan de westelijke helft van de noordoostelijke boomsingel de grens van de historische aanleg aan deze zijde.

Alszodanig is de aanleg van de Brecklenkamp een eenvoudig, zeldzaam en gaaf bewaard voorbeeld van een Hollands-classicisatische aanleg, waarbij geometrie en perspectiefwerking de uitgangspunten voor het ontwerp vormden.

De omgrenzing van de historische parkaanleg staat op de bij deze registeromschrijving behorende kaart aangegeven.