Inleiding

De op het landgoed Heidestein gelegen drie tunnels zijn tussen 1907 en 1926 opgetrokken in opdracht van jonkheer De Wetstein Pfister, die in deze periode eigenaar was van het landgoed. De wal en de vijver bij de tunnels zouden volgens overlevering als een project ter bestrijding van de werkloosheid zijn uitgegraven. De tunnels zijn vervaardigd in beton, een materiaal wat vaker op het terrein werd toegepast, zoals bijvoorbeeld bij het theehuis en de bruggen. De functie van de tunnels is verschillend:

Omschrijving

De ter hoogte van de grote vijver in een aarden wal gelegen DRIE TUNNELS bestaan uit een rondboogvormige toegang aan de voor- en achterzijde van de zandwal met een onderdoorgang met een tongewelf. De toegangen zijn voorzien van een imitatie-steenprofiel.

De loop en functie van de tunnels is verschillend. De meest westelijke die het dichtst bij het tuinhuis is gelegen, heeft een licht gebogen loop, de middelste is geheel recht en de linker heeft een halfronde plattegrond. De buitenste dienen voor wandelaars, de middelste staat gewoonlijk onder water zodat men er met een bootje doorheen kan varen. Van de buitenste twee tunnels zijn zowel de voorzijde als de onderdoorgang gebosseerd. Boven de poortvormige toegangen zijn restanten van imitatie-rotswerk aan te treffen in de vorm van rood vulkanisch gesteente.

De afwerking van de middelste (doorvaarbare) tunnel is het meest sober uitgevoerd. De binnenzijde bestaat uit strokenbeton met een aantal spaarvelden.

Waardering

De drie tunnels zijn van cultuurhistorisch waarde vanwege de functie in relatie tot het gebruik van de buitenplaats, voorts zijn ze van architectuurhistorische waarde als gaaf en zeldzaam voorbeeld van een bouwtype, het materiaalgebruik en detaillering. De ligging binnen het complex van Heidestein geeft aan de objecten een hoge ensemblewaarde.