Inleiding

Bakstenen kapel uit 1934, ontworpen door Jan Stuyt en zijn zoon Giacomo.

Omschrijving

Kapel met basilicale indeling en kruisvormige plattegrond en vijfzijdige absis, twee sacristieën en doopkapel - het geheel opgetrokken in baksteen en verschillende soorten natuursteen. Omlopende plint van Kunrader steen. Het middenschip heeft kleine rondboogramen, de smalle zijschepen zijn met ronde vensters uitgevoerd. De gevels zijn op de hoeken voorzien van geblokte pilasters in Maastrichts krijt, zo ook boven de ramen en rondom de hoofdingang met omlijsting en tympaan; de daken zijn met leien gedekt. Eenvoudige houten ramen met dito indeling. Voorgevel bekroond met lantaarn waarin een klok. Geglazuurde dorpelstenen. Inwendig scheiden rondbogen op kolommen het schip van de zijbeuken; trekstangen tussen de kolommen, verder glas-in-lood ramen, kleine nissen voor verdwenen kruisgang, tegelvloer, twee hardstenen altaren, balustrade voor oxaal en houten cassettenplafond.

Waardering

De kapel is van algemeen belang wegens de architectuurhistorische betekenis als proeve van architect Jan Stuyt en diens zoon Giacomo en als structureel en representatief gebouwtype binnen het ensemble van de voormalige vroedvrouwenschool; voorts is het object uitwendig gaaf behouden gebleven en verkeert het interieur in redelijk gave staat. Het geldt vanuit architectuurhistorisch oogpunt als opmerkelijk wanneer vader en zoon beiden als architect werkzaam zijn en hun activiteiten in één bouwopgave met een monumentale uitwerking als bij deze kapel kunnen combineren. Cultuurhistorische waarde is gelegen in de rol van de kapel binnen het medisch gebouwencomplex: blijkbaar werd in het Interbellum naast gezondheidszorg ook zielzorg als onontbeerlijk aspect van geslaagd herstel en volwaardig mens-zijn beschouwd.