Omschrijving

Een in een voormalig door L.A. Springer ontworpen doolhof gelegen HERMITAGE of kluizenaarsgrot stamt vermoedelijk uit 1883-1884. Het object is samengesteld uit sintels, baksteen, slakken en onregelmatig gevormde stenen die met behulp van cement tot een grot zijn samengevoegd. Het dak, dat voor een groot deel is ingestort, wordt gedragen door spoorrails.

In het midden van de grot is van het hierboven genoemde materiaal een pijler gemetseld die het dak ondersteunt. Achter deze pijler bevindt zich een beeld van een zittende monnik, waarvan het hoofd ontbreekt. De monnik houdt met een hand een kruis voor de borst, terwijl hij in zijn andere hand een boek vasthield.

De grot stond in het centrum van de doolhof. Op het dak zat een waterreservoir, die als bezoekers nadat zij de doolhof hadden doorlopen en de grot waren binnengetreden, opengezet kon worden waardoor een watergordijn voor de ingang ontstond. Een ander en enig voorbeeld van dergelijke grot met watergordijn is in het park Sonsbeek te vinden.

Waardering

De hermitage is van algemeen belang vanwege de cultuur- en architectuurhistorische waarde als zeer zeldzaam voorbeeld van een kluizenaarshut uit het derde kwart van de 19de eeuw, die behoort bij een door de tuinarchitect L.A. Springer ontworpen doolhof. Als zodanig is het ook van belang voor het oeuvre van Springer. Het object heeft ensemble- en situationele waarde als onderdeel van een doolhof in het bijzonder en als onderdeel van de historische parkaanleg in het algemeen.