Inleiding

Aan de oostzijde van de Wilhelminastraat, tussen de Vestestraat (noord) en de Keizerstraat (zuid), gelegen woonblok. Het in neo-Renaissance stijl opgetrokken woonblok omvat negen woningen en werd in 1881 gebouwd naar ontwerp van S. Roog. Het woonblok maakt onderdeel uit van het formele stedenbouwkundige plan van de Wilhelminastraat en haar directe omgeving. De Wilhelminastraat werd in 1881 aangelegd als hoofdas van een westelijke stadsuitbreiding die plaatsvond op de plek van de gedempte voormalige stadssingel. Deze stadsuitbreiding kenmerkt zich door een regelmatig en strak stratenpatroon, waarbij de individueel ontworpen woonblokken en woonhuizen een architectonische eenheid vormen. Met name langs de Wilhelminastraat en de Mauritsstraat zijn de uit verschillende woonblokken en woonhuizen opgetrokken straatwanden opvallend dor hun stedenbouwkundige eenheid en architectuur. De woonbebouwing langs de Wilhelminastraat wordt afgewisseld door een kerk en twee scholen, welke eveneens in de stedenbouwkundige opzet van de straat passen.

Omschrijving

Uit negen woningen bestaand WOONBLOK op rechthoekige plattegrond. Iedere woning is opgebouwd uit een kelderverdieping, begane grond, verdieping en kapverdieping. Het gehele woonblok wordt gedekt door een doorlopend afgeknot schilddak, in oorsprong bekleed met zwarte kruispannen. Het in baksteen opgetrokken woonblok staat op een hardstenen plint en is langs de voorgevel en zijgevels versierd met bepleisterde detailleringen van hout of steen. Zo lopen er over de voor- en zijgevels verscheidene speklagen en bevindt zich tussen de begane grond en verdieping een gepleisterde cordonlijst. Boven langs de gevels bevindt zich omlopend een geprofileerde houten kroonlijst. De voorgevel van het woonblok bestaat uit een risalerend middengedeelte met ter weerszijden daarvan spiegelbeeldige zijvleugels. Het risalerende middengedeelte omvat één woning van vier vensterassen breedte en wordt bekroond door een dubbele dakkapel met ter weerszijden daarvan klauwstukken. Onder de verdiepingsramen van dit risalerende middenstuk bevinden zich platen met afbeeldingen van jongenskopjes en festoenen. De entree bestaat, evenals bij de andere huizen, in oorsprong uit een in een verdiept portiek gelegen houten paneeldeur en is bereikbaar door middel van een twee treden tellende natuurstenen stoep. De zijvleugels van de voorgevel zijn strikt symmetrisch aan elkaar en omvatten ieder vier woningen. Deze woningen, van ieder vier vensterassen breedte, hebben ieder een risalerende ingangspartij die bekroond wordt door een dakkapel met fronton en kleine klauwstukken. Bij Wilhelminastraat 5, 7, 11 en 13 bevindt zich in deze risalerende ingangspartij een houten balkon boven de voordeur. Bij Wilhelminastraat 3 en 15 is de risalerende ingangspartij twee in plaats van één vensteras breed. Hierdoor is de dakkapel die deze risalerende ingangpartij afsluit ook twee vensters breed. De ramen op de verdieping van deze twee vensterassen brede ingangsrisalieten zijn boven en onder de vensters versierd met platen met afbeeldingen van festoenen en jongskopjes. De vensters in de voorgevel en zijgevels van het woonblok zijn in oorsprong alle houten schuifvensters, waarbij de vensters op de verdieping in oorsprong alle een T-naald bezitten. De vensters op de begane grond hebben een halfronde bovendorpel en worden afgesloten door een versierde sluitsteen. De vensters op de verdieping hebben alle een rechte bovendorpel en worden, boven een pleisterwerk boogvulling, afgesloten door een sluitsteen met kussen en rolwerk-motief. In de drie vensterassen brede zijgevels risaleert de middelste vensteras. In de zuidelijke zijgevel zijn enkele vensters blind. De achtergevel van het woonblok is soberder van uitvoering en decoratie en heeft in oorsprong houten openslaande tuindeuren en keukendeuren ter hoogte van de begane grond en zesruits schuifvensters op de verdieping.

Waardering

Grotendeels gaaf bewaard WOONBLOK in neo-Renaissance stijl, van algemeen belang vanwege de architectuurhistorische waarde en de stedenbouwkundige en ensemblewaarde als karakteristiek onderdeel van de 19de -eeuwse formele stadsuitbreiding rondom de Wilhelminastraat; het woonblok is een beeldbepalend element in de oostelijke straatwand van de qua architectuur als een eenheid aandoende Wilhelminastraat. Tevens is het woonblok cultuurhistorisch van belang als element in de geschiedenis van het wonen voor welgestelden en van belang binnen het oeuvre van de architect S. Roog.