Inleiding

Abdijgebouwen, XII; XIII; XVII; XVIII; XIX en XX A.

Deel uitmakend van het complex Rolduc.

Omschrijving

Abdijgebouwen op een E-vormige plattegrond met enkele aangebouwde vleugels en bijgebouwen.

Aan de noordzijde van de Abdijkerk de zgn. Abtenvleugel uit 1671 en de vml. watertoren eveneens uit 1671 met zuidwijzer op een grijze steen, die gedeeltelijk ingekleurd is. Haaks op de achtergevel van deze vleugel twee vml. seminariegebouwen uit resp. 1754 en 1877 met een aanbouw uit 1941.

Aan de zuidzijde van de abdijkerk twee vml. seminariegebouwen, van oorsprong XIX, echter na afbraak herbouwd XX B. De Fabritiusvleugel, datering 1754, is gesitueerd aan de oostzijde. Haaks op de uiteinden van de Fabritiusvleugel aan de oostzijde werden in 1924 en 1926 seminarievleugels aangebouwd naar ontwerp van architect J. Stuyt en geheel in de stijl van de bestaande gebouwen.

Fabritiusvleugel door een kloostergang verbonden met de Abtenvleugel, datering XIX.

Aan de noordzijde viertal aan- en bijgebouwde seminarievleugels en economiegebouwen, datering XX a.

Aan de voorzijde van de abdijkerk, zuidzijde, economiegebouwen gebouwd 1904. Aan de binnenplaatszijde de zgn. Aula Minor, gebouwd 1938.

Op de grote binnenplaats is een eenvoudige stenen zuidwijzer in de muur gemetseld.

Aan de oostzijde terrassentuin nog herkenbaar. Resten van tuinmuur, plm. 1700. Twee tuinhuisjes plm. 1700.

In de noord-oostelijke hoek van de terrassentuin het vml. kloosterkerkhof met een kleine open kerkhofkapel met spitsboogtoegang, datering XIX c.

Waardering

De abdijgebouwen bezitten cultuurhistorische waarden als bijzondere uitdrukking van een culturele, geestelijke en typologische ontwikkeling. Architectuurhistorische waarden ontlenen de gebouwen aan hun belang voor de geschiedenis van de architectuur, de esthetische kwaliteiten van de ontwerpen en de ornamentiek. Ensemblewaarde ontlenen de gebouwen aan hun betekenis als essentieel onderdeel van het complex Rolduc dat cultuurhistorisch en architectuurhistorisch van nationaal belang is. De gebouwen zijn van algemeen belang wegens de redelijke mate van architectonische gaafheid van ex- en interieur, de hoogwaardige architectonische kwaliteit van de samenstellende onderdelen en in relatie tot de visuele gaafheid van de landschappelijke omgeving. Tevens is sprake van architectuurhistorische typologische en functionele zeldzaamheid.