Inleiding

Het dubbele WOONHUIS is gebouwd in 1908 naar een ontwerp met 'Um 1800'-elementen van G. Stapenséa in opdracht van de Hanso Boelens Fundatie, een liefdadigheids-stichting die op deze wijze zijn geld belegde. Het pand gelegen aan de zuidzijde van de Stationsstraat, de deftige straat die met de aanleg van de spoorlijn in 1883 geleidelijk tot ontwikkeling is gekomen, is een van Stapenséas meest fraaie woonhuizen. Het interieur van nr. 26 is in 1938 verbouwd door de Haagse interieurarchitect Pander, verder zijn de woonhuizen met een groot volume redelijk oorspronkelijk. Tegen de zijgevel van nr. 24 is op de begane grond een praktijkgedeelte aangebouwd dat niet geïntegreerd is met de bestaande structuur. Dit valt vanwege te geringe ouderdom buiten de bescherming van rijkswege.

Omschrijving

Het pand is opgetrokken in donkerrode baksteen met enkele hardstenen elementen onder een samengesteld leien dak; forse bakgoot op klossen.

De Stationsstraatgevel: langgerekte gevel met centraal bij iedere woning een Vlaamse tuitgevel; in de top een ronde sparing met daaronder twee twaalf-ruits vensters; centraal onder de gevelopstand een gevelsteen met bij nr. 24 en nr. 26 resp. 'HBF' en '1908'. Op de begane grond een ronde erker met drie vensters met negen-ruits bovenlicht; geflankeerd door twee dubbele vensters met negen-ruits bovenlichten; aan het geveleinde in een portiek, met hardstenen stoep, een betonnen gedecoreerde latei op sleutelstukken en twee negen-ruits bovenlichten, en de voordeur. Op de verdieping drie dubbele vensters met negenruits bovenlichten; een dubbele balkondeur met negen-ruits bovenlichten naar het terras op de erker, met gemetselde borstwering en een hardstenen rand en sparinginzet; boven de vensters een getrapte negge met zaagtand; onder de goot een rij kleine ruitvormige gevelsteentjes. In het dakvlak bij elke woning een kleine dakkapel.

De zijgevel van nr. 26: Tegen de achtergevel een Vlaamse tuitgevel met in de nok een schoorsteen; twee vensters; hieronder een erker met drie vensters met negen-ruits bovenlichten; op de verdieping hebben de schuine flanken een venster met daarboven een dakje; het middendeel is blind en torent boven de flanken uit met op de hoeken twee gemetselde pirons met een hardstenen bol. Vier hoge vensters ter plaatse van de trap; twee kleine vensters op de begane grond.

De zijgevel van nr. 24: Als de zijgevel van nr. 26, met uitzondering van de aanbouw op de begane grond.

De achtergevel: Beide woningen hebben als bijzonder kenmerk de grote loggia met houten balustrade en zware houten constructie; boven de pui met dubbele deur van de loggia een fors houten rolluik daterend uit de bouwtijd. Op de uiteinden een Vlaamse tuitgevel met in de nok een schoorsteen en twee vensters; op de verdieping twee vensters zoals in de voorgevel. Tegen dit geveldeel bevindt zich de uitbouw van de keuken waartegen de lagere uitbouw van de bijkeuken is aangebouwd. De serre van nr. 26 is nog aanwezig met glas-in-lood bovenlichten, echter met kunststof deuren; bij nr. 24 is deze verdwenen en is een stalen pui geplaatst. In het dakvlak bij elke woning een dakkapel.

Het INTERIEUR van nr. 24 is in redelijke mate origineel. De centrale hal met trap bevat een schouw, geflankeerd door twee vensters; granieten vloer. De woonkamer heeft een schouw in geel en groen geglazuurde baksteen, de schuifpui is verdwenen. De binnenkozijnen en deuren zijn origineel; balkenplafonds; op de verdieping originele wandkasten; glas-in-lood in vensters bij trap. Op de verdieping in de kamer met de erker een blauw geglazuurde bakstenen schouw met spiegel in de boezem en houten lambrizering; in het straatvertrek een zwart marmeren schouw; op de overloop een driehoekige portiek met houten latei met sleutelstukken, naar twee vertrekken (als bij voordeur).

Het interieur van nr. 26 wordt gekenmerkt door zwaar donker eiken met schoon metselwerk (rode handvorm steen) waarbij Pander de originele structuur intact heeft gelaten. De begane grond bevat onder andere een tegeltableau in de hal met agrarische voorstelling; een vernieuwde trap, balkenplafonds met moerbalken en kinderbinten; gemetselde schouwen met houten omlijsting; een forse schuifpui met kasten in de woonkamer; zware houten deuren met dito kozijnen.

De verdieping bevat o.a. een zwaar balkenplafond in de hal; 'portiek' als bij buurpand; wandkasten; een zwart marmeren schouw; een enkele en een dubbele wastafel verzonken in een marmeren plaat, met tegen de muur een marmeren plaat met spiegels; originele kranen en aan de voorzijde rustend op verchroomde stalen poten.

Waardering

Het dubbele woonhuis in de Stationsstraat gebouwd door de Hanso Boelens Fundatie is van algemeen cultuurhistorisch en architectuurhistorisch belang:

- als uitdrukking van een sociaal-economische ontwikkeling;

- voor het oeuvre van de architect;

- vanwege de hoogwaardige esthetische kwaliteiten van het ontwerp;

- vanwege het bijzondere interieurontwerp;

- vanwege de redelijke gaafheid van ex- en interieur;

- in relatie tot de visuele gaafheid van de omgeving.