Inleiding.

De WATERTOREN van 35 meter hoogte werd in 1899 gebouwd in Neo-Renaissance stijl naar ontwerp van D. de Leeuw.

Omschrijving.

De watertoren heeft een cilindrische vorm, telt drie geledingen en is opgetrokken uit machinale baksteen met verschillende kleuren siermetselwerk. Het flauw hellende tentdak is voorzien van een opengewerkt achthoekig helmtorentje. De eerste geleding is opgevat als basement en voorzien van natuursteen speklagen tussen de rondboogramen. Vleugeldeuren onder een driehoekig fronton met het jaartal 1899 geven toegang tot het interieur, waarin houten trappen naar het reservoir bovenin leiden. Naast de deur bevindt zich een deels leesbare gevelsteen: "Gedenksteen geplaatst den 11 sept. 1899 door de jongen .... Constance Hulshof oud vijf jaar". De tweede geleding bezit in een nis gekoppelde rondboogramen met siermetselwerk in de boogvelden. Hier een niet meer leesbare gedenksteen. Hier boven bevinden zich alternerend geplaatste smalle rondboogramen met kleine roeden. De derde geleding verbreedt zich door middel van een rondboogfries met siermetselwerk, waarin kleine ronde ramen, daarboven een klein segmentboogfries op natuursteen consoles. Bovenin bevindt zich het ijzeren vlakbodemreservoir. Dit gedeelte wordt geaccentueerd door segmentbogen met lisenen, sierankers en spleetvensters met natuurstenen latei. Het overkragende dak rust op houten schoren. Op het dak staat behalve de boven genoemde helmtoren met koepelbekroning en windvaan nog een dakkapel.

Waardering.

De watertoren is van algemeen belang. Het gebouw heeft cultuurhistorische waarde als voorbeeld van de ontwikkeling van de nutsvorzieningen in de periode rond 1900 en als voorbeeld van een technische en typologische ontwikkeling. Het heeft architectuurhistorische waarde vanwege de gaafheid van het exterieur en als voorbeeld van het werk van de architect De Leeuw. het heeft ensemblewaarden wegens de situering, verbonden met de ontwikkeling van de stad.