Inleiding.

Het WOONHUIS is gebouwd in Eclectische stijl in 1879 naar ontwerp van architect C.P. van Genk. Op het dak is rond 1980 een grote dakkapel geplaatst.

Omschrijving.

Het tweelaagse pand telt vier traveeën en is opgetrokken uit machinale baksteen met hardstenen plint. Op het zadeldak, parallel aan de straat, liggen muldenpannen. De stolpramen met hardsteen dorpels zijn voorzien van geprofileerde stucwerk lijsten en kuiven. De borstwering van de vensters op de begane grond bezit hardstenen velden met cirkels. De vleugeldeur, met smeedijzeren deurroosters, is eveneens voorzien van stucwerk omlijsting. Naast de deur bevindt zich een bewerkte gietijzeren schoenenschraper. Boven de ingang bevindt zich een balkon met smeedijzeren balustrade, rustend op voluutconsoles met leeuwekoppen. Onder de vensters van de etage bevinden zich raambefjes. Onder de geprofileerde kroonlijst op klosjes en tandlijst bevinden zich rozetten en velden, gescheiden door voluutconsoles.

Waardering.

Het woonhuis is van algemeen belang. Het heeft cultuurhistorische waarde als beeldbepalend onderdeel van de stadsuitleg uit het laatste kwart van de 19de eeuw en de relatie die het heeft tot de ontwikkeling en uitbreiding van de stad, het is van belang voor de ontwikkeling van de typologie van het stedelijk woonhuis in de 19de eeuw. Het pand heeft architectuurhistorische waarde vanwege de evenwichtige en verzorgde compositie en is van belang voor het werk van de architect Van Genk. Het is van bijzondere betekenis voor het aanzien van de stad en tevens van belang vanwege de gaafheid van het exterieur. Doordat de ontwerpen van de bebouwing aan de Stationsstraat in één hand zijn gebleven, is er sprake van architectuurhistorische zeldzaamheid.