Inleiding.

Het voormalige OFFICIERSCASINO werd gebouwd in 1934 in Nieuw Zakelijke stijl naar ontwerp van J. Sparenburg. Het pand heeft een markante hoekligging in het noordelijke singelgebied en fungeert momenteel als kantoor. Het interieur is bij de functiewijziging geheel veranderd, ook qua ruimtelijke opzet.

Omschrijving.

Het tot drie bouwlagen opklimmende hoekpand met platte daken heeft een vrijwel vierkante plattegrond. De gevels zijn opgetrokken uit machinale baksteen, met een donkerder kleur voor de plint. De bouwmassa's klimmen trapsgewijs op van een eenlaagse achterbouw tot het drielaagse middendeel. Dit heeft een afgeschuinde hoek en springt ten opzichte van de tweelaagse delen ernaast terug, zoals deze op hun beurt weer inspringen ten opzichte van de eenlaagse hoekdelen. Het pand is symmetrisch van opzet, iedere zijde telt totaal vijf vensterassen met brede laddervensters. Deze hebben houten kozijnen en zwart geglazuurde betegelde dorpels. Bij het hoogste en het laagste bouwdeel worden de vensters om de hoek doorgezet. In de afgeschuinde smalle hoek bevindt zich de vernieuwde entree met bovenlicht onder een brede, omgaande betonnen luifel. Hierboven bevindt zich een Expressionistisch gemetseld deel met betonnen sierstukken als onderbouw voor de vlaggemast. Waar de frontzijde van de bouwmassa's een gesloten geheel vormen, schuiven de delen hier uiteen. Het drielaagse gedeelte steekt uit naar achteren en bezit drie smalle hoge raamstroken, waarachter zich de trappartij bevindt. Het pand is opgevat als een plastische eenheid, waarbij de hoogteverdeling en raamindeling aan de zijden en in de achtergevel overeenkomen met de voorgevel.

Waardering.

Het pand is van algemeen belang. Het heeft cultuurhistorische waarde als herinnering aan de militaire ontwikkeling van de stad en als voorbeeld van een culturele ontwikkeling. Het is van belang voor de architectuurgeschiedenis door de verzorgde opbouw en detaillering en als voorbeeld van het werk van de architect Sparenburg. Het gebouw is van bijzondere betekenis voor het aanzien van de stad, vanwege de gaafheid van het exterieur en vanwege typologische zeldzaamheid.