Inleiding

Het KANTOORGEBOUW van de voormalige Staatsmijn Maurits is het laatste nog bestaande hoofdgebouw van de Staatsmijnen. Het pand is gebouwd in 1924, onder invloed van de Amsterdamse School, gedeeltelijk naar ontwerp van ir. J.H.W. Leliman. De constructieve voorbereiding en uitvoering was in handen van de "Industrieele Betonbouw Maatschappij te Amsterdam". De constructie is ontworpen rekening houdend met mogelijke mijnschade. Het pand bestaat uit een kort volume van twee bouwlagen en een lang volume van drie bouwlagen, dat hier loodrecht op staat. De monumentale waarden worden hoofdzakelijk bepaald door het volume van twee lagen. Het volume van drie bouwlagen is gedeeltelijk verbouwd.

UITGESLOTEN VAN BESCHERMING zijn recente aanbouwen in de tweede en derde laag van de rechterzijgevel van het lange volume, de achtergevel en de linkerzijgevel van het lange volume en de achtergevel van het korte volume. Verder is UITGESLOTEN VAN BESCHERMING de aanbouw links van de voorgevel met onderdoorgang.

Omschrijving

Het KANTOORGEBOUW heeft een L-vormige plattegrond bestaande uit twee volumes gelegen onder platte daken. Het korte volume, met de centrale entreepartij heeft twee bouwlagen en is geheel onderkelderd. Loodrecht op de achtergevel van dit volume staat het lange volume in drie bouwlagen. De gevels hebben een opstand van rode en blauwe baksteen in staand verband en koppenverband. In de gevels bevinden zich rechthoekige houten, stalen en kunststoffen vensters, en rechthoekige houten deuren.

De VOORGEVEL is symmetrisch van opbouw en heeft centraal een entree en ronde erkers van een bouwlaag. Deze zijn gelegen binnen een U-vorm van bouwdelen in twee bouwlagen met een plat dak. De gevel heeft een blauwrode plint van alleen koppen en een opstand van rode baksteen in staandverband. In de gevel bevinden zich kunststoffen kozijnen onder betonnen lateien. Centraal in de voorgevel ligt een entree met dubbele deur, deze is bereikbaar via zeven met natuursteen beklede treden. Boven de entree staat de tekst 'Staatsmijn Maurits Limburg' in gebakken steen. Aan beide zijden van entree bevinden zich twee halfronde erkers met in hoogte oplopende balkonbalustrades. Het metselwerk in de laagste balustrade heeft verspringende horizontale banden. De hoogste balustrade is afgedekt met gebakken steen. Het geveldeel van het U-vormig volume, gelegen achter de balustrades heeft in de tweede laag vijf traveeën, die worden gescheiden door lisenen. De lisenen worden beëindigd door gebakken steenornamenten. De middelste drie traveeën hebben grote vensters met roedeverdeling, deze geveldelen worden beëindigd door gebakken afdekstenen. De geveldelen naast de erkers hebben vanaf de erker eerst een verticaal venster over twee bouwlagen, die is gelegen ter plaatse van het trappenhuis. Hiernaast bevinden zich per bouwlaag vier aaneengesloten vensters met roedeverdeling.

De RECHTER ZIJGEVEL heeft een opstand in rode baksteen in staand verband op een rood blauw genuanceerde plint met rollaag. De eerste bouwlaag wordt van de bovenliggende gescheiden door een betonlatei. De rechter zijgevel bestaat links gedeeltelijk uit twee bouwlagen ter plaatse van het korte volume en vervolgt naar rechts in drie bouwlagen ter plaatse van het lange volume. Het geveldeel van twee bouwlagen heeft geheel links een risalerende deel met één travee, waarnaast een deel met drie traveeën. De vensters in de tweede laag zijn aaneengesloten geplaatst. Het geveldeel met drie bouwlagen bestaat uit vijf traveeën, waarnaast geheel rechts een risalerend deel van een travee. Dit laatste travee heeft een souterrain, met in de gevel twee dubbele deuren. In de eerste laag van de vijf traveeën bevinden zich hoog geplaatste vensters met roedeverdeling, deze worden gescheiden door halve lisenen met verspringende horizontale banden.

Op circa 100 meter voor de hoofdentree in de voorgevel, staat een dubbel HEKWERK. Deze bestaat uit een niet-authentiek metalen hek, geplaatst tussen muurtjes van rood genuanceerde baksteen in kettingverband en kolommen met natuursteen bekleding. Het hek is geplaatst boven een natuursteen plint, die de baksteen muurtjes en de kolom met elkaar verbindt. Op het bakstenen muurtjes is een kunststeen ornamentering geplaatst met de tekst 'Staatsmijn Maurits Limburg' en twee wapens.

De structuur van het INTERIEUR is matig intact. Waardevolle interieuronderdelen zijn onder andere de grote loonhal, waar rondom oorspronkelijk onder meer de kantoren van hoofd- en mijningenieurs, de hoofd-, meester- en opzichters, de bureauchef en de administratie waren gesitueerd. De loonhal met een hoogte van twee bouwlagen, heeft een betonskelet. In de wand van de hal zijn plaatselijk bankjes met houten rugleuning opgenomen.

Waardering

Het voormalige hoofdkantoor van de Staatsmijn Maurits bezit zeer hoge cultuurhistorische waarden als onderdeel van de sociaal-economische geschiedenis en als uitdrukkig van een typologische ontwikkeling. De architectuurhistorische waarden worden bepaald door de esthetische kwaliteit en de ornamentiek van het object, met name de oorspronkelijke entree in de voorgevel. En verder als onderdeel van het oeuvre van architect Leliman. Het object heeft hoge ensemblewaarden als essentieel onderdeel van een groter geheel, en is voorts van belang vanwege de bijzondere situering en betekenis voor Geleen. Als laatste hoofdkantoor van de vier oorspronkelijke mijnzetels is het object in zeer hoge mate zeldzaam. Het object vertegenwoordigt algemeen belang wegens de symbolische en feitelijke betekenis voor de geschiedenis van de mijnbouw.