Inleiding

De PASTORIE, gelegen nabij de reeds eerder beschermde Neogotische kerk van Wanroy, monumentnummer 38249, is ca. 1890 gebouwd in Eclectische stijl, maar kan in oorsprong tot 1792 teruggaan. Zij ligt in een deels ommuurde, grote tuin met enige oude bomen.

Omschrijving

Tweelaags pastorie, opgetrokken uit baksteen met gepleisterde voorgevel, afgedekt met een plat dak met met leien gedekte schilden aan de eenlaags voorgevel.

De voorgevel heeft vijf raamassen en heeft een middenrisaliet met torenachtig bekroonde dakkapel. De gevel wordt afgesloten door lisenen met verticale stucvelden en heeft boven de plint geblokt pleisterwerk. De in ijzer vernieuwde zesruits rasen hebben een gestucte omlijsting met kuif. Eenzelfde omlijsting heeft de voordeur, een dubbele Neorenaissance paneeldeur met smeedijzeren roosters. In de topgevel een T-vormig stolpraam.

Torenachtig steil tentdak met ijzeren nokkam. Links en rechts brede dakkapellen met vierdelige roedenramen en steile tentdaken met nokkammen. Links een eenlaags onderkelderde aanbouw met gepleisterde gevel, zesruits schuiframen en een ca. 1960 aangebrachte garagedeur, eveneens onder plat dak met leien schilden en dakkapel. De zijgevels van de eerste bouwlaag bestaan uit gewitte handvormsteen en kunnen uit het einde van de achttiende eeuw dateren, de bovenverdieping vertoont machinale baksteen. In de tweelaags achtergevel, die deels achter een eenlaags aanbouw schuil gaat, geeft een cordonlijst de oorspronkelijke bouwhoogte aan. Rechts van de pastorie een oudere, mogelijk vroeg negentiende-eeuwse bakstenen poort met rondboogingang tussen bakstenen pijlers, geflankeerd door ingezwenkte muren en hoekpijlers.

Waardering

Het object is van algemeen belang en heeft cultuurhistorische waarde als bijzondere uitdrukking van een culturele en geestelijke ontwikkeling. Het vertegenwoordigt de typologische ontwikkeling van de pastorie in negentiende eeuw, vanuit een ouder bouwvolume en heeft als gevolg daarvan bouwhistorische betekenis. Het heeft ensemblewaarden als onderdeel van een groep gebouwen die cultuurhistorisch van belang is.