Inleiding.

Het KANTOORGEBOUW van de voormalige klinknagelfabriek P. van Thiel en Zonen bestaat uit een langgerekt blokvormig hoofdgebouw, parallel aan de Zuid-Willemsvaart. Het gebouw dateert uit 1906-'07 en toont vormen van Overgangsstijl. Na de Tweede Wereldoorlog is het interieur gemoderniseerd.

Omschrijving.

Het kantoorgebouw heeft een rechthoekige plattegrond en telt twee bouwlagen. De voorgevel bestaat uit een middengedeelte van dertien vensterassen en twee weinig geprononceerde hoekrisalieten van elk vier vensterassen. Het gebouw geeft een plat dak met rondom schilden, gedekt met verbeterde Hollandse pannen. Het muurwerk bestaat uit baksteen, dat wordt verlevendigd door de toepassing van strengpersstenen banden en een keperboogfries. In de hoekrisalieten is boven de ijzeren lateien van de vensters op de begane grond een baksteenmozaïek ingemetseld. Zowel de ingangstraveeën van het middendeel en de zijrisalieten worden bekroond door topgevels. In het laatste geval zijn de topgevels stomp en worden ze afgesloten door een gemetselde bakstenen balustrade met keperboognissen. In de derde vensteras zowel aan de linker- als de rechterzijde van het middendeel bevindt zich op de begane grond een ingangspartij. De zuidelijke is de gemoderniseerde hoofdingang. De noordelijke bestaat uit een getoogde, opgeklampte inrijpoort met bovenlicht met kleine roedenverdeling. De vensters op begane grond en etage van de gehele voorgevel bestaan uit openslaande vensters met een getoogd bovenlicht met kleine roedenverdeling, danwel een gedeeld rondbogig bovenlicht. De zolderverdieping wordt belicht door rondboogvensters in de topgevels. In de noordelijke zijgevel aan de achterzijde onder meer een deur met houten luifel aangebracht. De zuidelijke gevel heeft twee vensterassen. Aan de linkerzijde is een openslaand venster met driedelig bovenlicht; aan de rechterzijde een driedelig gekoppeld venster. Op de etage zijn vier openslaande vensters met driedelige bovenlichten toegepast.

Waardering.

Het kantoorgebouw is van algemeen belang. Het heeft cultuurhistorische waarde als uitdrukking van een sociaal-economische en technische ontwikkeling, namelijk de groei van de metaalindustrie in relatie tot de ontwikkelingen aan de Zuid-Willemsvaart in de periode rond 1900. Het is tevens van belang voor de typologische ontwikkeling van de gebouwen voor de metaalnijverheid. Het heeft architectuurhistorisch belang door de eenvoudige en utilitaire vormentaal. Het heeft ensemblewaarden wegens de kwaliteit van de bebouwing in relatie tot de historisch-ruimtelijke relatie met wegen en wateren. Het is van belang wegens de architectonische gaafheid van het exterieur.