Inleiding

STANDBEELD van Petrus Donders uit 1926. Ontwerp van Johannes Petrus Maas en Zonen (Haarlem). Het is uitgevoerd door P.G. du Chateau en Zonen, (Rotterdam/Schiedam) en onthuld op 26 augustus 1926. Het beeld bevindt zich in de noordwesthoek van het Wilhelminapark.

Petrus Donders, in de volksmond 'Peerke' genoemd, een Tilburgse weverszoon, vertrok na zijn priesterwijding rond 1840 naar Suriname, waar hij zich toelegde op de melaatsenzorg. Hiervoor kreeg hij na zijn overlijden de eretitel 'Apostel der melaatsen'; in 1982 is hij zalig verklaard. Het initiatief voor het beeld ging in 1921 uit van de wijkvereniging Noorderbelang (een wijk waar veel wevers woonden); de benodigde gelden werden door de Tilburgse bevolking bijeengebracht.

Omschrijving.

Het bronzen standbeeld staat op een gelede, taps toelopende achthoekige sokkel van Euville kalksteen. Aan de voorkant op de sokkel bevindt zich een bronzen belettering met de naam Petrus Donders en aan de zijkanten bronzen schildjes met aan de ene kant het wapen van Tilburg en aan de andere kant een schip op zee. Staande is Petrus Donders afgebeeld, gehuld in een priestertoog, met een crucifix in de geheven rechterhand boven een geknielde oosterse figuur, die gekleed is in een lendendoek. Het corpus is verdwenen.

Waardering

Het standbeeld is van algemeen belang. Het heeft cultuurhistorisch belang als voorbeeld van een sociaal-economische en geestelijke ontwikkeling, namelijk de versterking van de rol van het katholicisme in de maatschappij in het interbellum, tot uiting komend in de waardering voor de uit Tilburg afkomstige zalige Peerke Donders. Het heeft kunsthistorisch belang voor de geschiedenis van de openbare standbeelden en vanwege de plaats in het werk van het atelier Maas. Het beeld heeft ensemblewaarde vanwege de markante plaats in het als gezicht te beschermen Wilhelminapark, dat op nationaal niveau een belangrijk ensemble vormt.