Inleiding.

Het suikerDEPOT is in 1921 gebouwd in Ambachtelijk-Traditionele stijl met elementen van Overgangsarchitectuur. Het is evenwijdig aan de rivier de Mark gebouwd en ligt met de kopse kant aan de haven van Standdaarbuiten. Het maakte onderdeel uit van de in 1868 opgerichte NV Noord-Brabantse Beetwortelsuikerfabriek, die in 1912 was overgenomen door de Wester Suikerrafinaderij te Amsterdam en sinds 1919 onderdeel uitmaakte van de Centrale Suikermaatschapij (CSM). In 1924 is de fabriek opgeheven en deels gesloopt, terwijl het suikerdepot in gebruik bleef bij de CSM. Van de fabriek resteren voorts nog een produktiegebouw en de schoorsteen, aan de overzijde van de haven en de direkteursvilla aan de Veerweg, die alle buiten rijksbescherming vallen.

Omschrijving.

Het eenlaagse suikerdepot op rechthoekig grondplan is opgetrokken uit baksteen en gelegen onder flauw hellend zadeldak, belegd met bitumen. Het is zeventien traveeën lang en negen breed. De traveeën worden van elkaar gescheiden door gemetselde lisenen, die onder de dakrand met elkaar zijn verbonden door een gemetselde profilering. Elk travee is voorzien van een hooggeplaatst, getoogd venster met ijzeren traliewerk en een in later tijd geplaatst ijzeren raam. De topgevels zijn voorzien van een hardstenen daklijst en op de hoeken van een uitkraging in hardsteen met sobere vormgeving. Enkele getoogde deuropeningen in de gevel aan de kadezijde zijn recentelijk dichtgemetseld. Tegen deze gevel is een vierkant eenlaags uitbouwtje geplaatst ten behoeve van de verwarmingsinstallatie. Het heeft een lessenaarsdak en enkele getoogde vensters. In de kopse gevels zijn recentelijk de deuropeningen vergroot en nieuwe deuren geplaatst. De kap wordt gedragen door ijzeren, geklonken vakwerkspanten, die op hun beurt worden ondersteund door een dubbel rij ijzeren samengestelde en geklonken staanders.

Waardering.

Het suikerdepot is van algemeen belang. Het heeft cultuurhistorische waarde als illustratieve vertegenwoordiger van de geschiedenis van de Nederlandse suikerindustrie, die een belangrijke concentratie kende in het noordwesten van de provincie Noord-Brabant (De Suikerhoek). Het heeft architectuurhistorische waarde vanwege de Ambachtelijk-Traditionele bouwstijl met elementen van Overgangsarchitectuur. Het heeft bouwhistorische waarde vanwege de toegepaste bouwmaterialen, met name de ijzeren spanten en staanders. Het heeft ensemblewaarde vanwege de ligging ten opzichte van de rivier de Mark en de haven van Standdaarbuiten en vanwege de samenhang met de andere resterende bouwwerken van de suikerfabriek. Het is gaaf behouden en een zeldzaam voorbeeld van het type suikerdepot.