Inleiding

POORT, gebouwd ca. 1860-1870 in een neoclassicistische stijl. De poort is als een klassieke triomfboog van drie rondboogvormige doorgangen voorzien met op muurdammen aanwezige pilasters met Ionische kapitelen. Hierboven bevindt zich een attiek, die wordt bekroond door een natuurstenen ornament met het wapenschild van Mgr. J. Zwijssen, aartsbisschop van Utrecht tussen 1853 en 1868.

De poort is dwars over de volle breedte van de straat geplaatst en sloot oorspronkelijk het terrein van het voormalige bisschoppelijke seminarie aan de zuidwestzijde af. In de volksmond staat dit gebied bekend als "Papenhoek". Aan de noordzijde grenst de poort aan een kapel en aan de zuidzijde is deze verbonden met de portierswoning die met de rug tegen een middeleeuws hoekpand is geplaatst. De rijksbescherming heeft enkel betrekking op de genoemde poort.

Omschrijving

De in baksteen opgetrokken poort is gemetseld in kruisverband en is ter plaatse van constructieve onderdelen zoals in bogen met een sluitsteen, sokkels van de pilasters en kapitelen, in natuursteen uitgevoerd. Het fries met tandlijst is evenals de attiek in hout uitgevoerd. De achterzijde is identiek aan de voorzijde; de zijgevels zijn verbonden met de eerder genoemde bijgebouwen.

Waardering

POORT, gebouwd ca 1860-1870.

- Van architectuurhistorisch belang als goed en gaaf bewaard voorbeeld van een poort in neoclassicistisch stijl. De poort wordt gekenmerkt door evenwichtige proporties en divers materiaalgebruik.

- Van stedenbouwkundig belang vanwege zijn ligging aan het einde van de Ridderstraat die in noordoostelijke richting eindigt bij deze poort die een katholieke enclave van gebouwen afsluit.

- Van cultuurhistorisch belang als onderdeel van een bisschoppelijk seminarie, dat uitdrukking geeft aan een geestelijke stroming die na het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie in 1853 een grote opleving doormaakte.