Omschrijving

Uit 1920-1923 daterend, voormalig ONTSMETTINGSGEBOUW (4), onderdeel van het complex van de Koninklijke Hollandse Lloyd naar ontwerp van E. Breman, ter quarantaine en ontluizing van landverhuizers, in oorsprong verbonden met het Lloyd-hotel en voorzien van een binnentuin. Thans resteert nog de hoofdvleugel aan oostzijde. De ordening van de verschillende sanitaire vertrekken en verblijfsruimten in het inwendige van het ontluizingsgebouw was volledig onderworpen aan de scheiding tussen 'vuil' en 'schoon'. De vleugel is gebouwd op een nagenoeg rechthoekig grondplan en heeft boven het souterrain een hoofdverdieping, twee verdere verdiepingen en een kapverdieping, en wordt gedekt door een zadeldak met rode pannen. Op de dakschilden bevinden zich twee series van vier dakkapellen met meervoudig gelede vensters en met driezijdige top. In staand verband gemetselde gevels en donker trasraam met vensteropeningen naar het souterrain. De voor- en achtergevel (N en Z) aan de kopse zijden hebben temidden van hoog opgaande spaarvelden tripartite vensterpartijen met zesruits ramen en verticaal metselwerk en gemetselde stijlen. Achter de vensters bevonden zich de trappenhuizen. Aan de noordzijde bevindt zich de eenvoudige toegang met stoep en met gemetselde en geprofileerde omkadering met natuurstenen accenten. Dubbele houten paneeldeur. De geveltoppen hebben herhaalde ojiefvormen en halfronde afsluiting. Aan de noordgevel een hooggelegen hijsraam met metalen wering. De zijgevels (O en W) hebben bij de hoeken met de kopse gevels hoger opgetrokken muurwerk met smalle vensters. De zijgevels zijn verder negen traveeën breed met vensters met drieruits verticale geleding; de vensters van de hoofdverdieping van de westelijk zijgevel zijn meervoudig geleed. In het midden bevindt zich hier een eenvoudige deur met bovenlicht, destijds toegang verlenend tot de binnentuin. Aan de noord- en zuidzijde van deze gevel bevindt zich nog de aanhechting van de verbindingsgangen naar het landverhuizershotel.

Waardering

Uit 1920-1923 daterend voormalig ontsmettingsgebouw, met resterende hoofdvleugel naar ontwerp van E. Breman van algemeen belang wegens cultuur-, architectuur- en sociaalhistorische alsook typologische waarde als kenmerkend voorbeeld van een vroeg twintigste-eeuws, utilitair dienstgebouw ten behoeve van de massale emigratie, uitgevoerd in een sobere, Duits georiënteerde expressionistische baksteen-architectuur. Tevens van belang wegens ensemblewaarde als historisch-functioneel onderdeel van het complex Koninklijke Hollandse Lloyd.