Inleiding.

DOKTERSWONING in een serie van vier woningen voor geneesheren van het St. Annagesticht, gesitueerd langs de voormalige toegangslaan van het terrein. De woningen, die vermoedelijk naar ontwerp van Jos Haché tussen 1907 en 1911 in de stijl van het eclecticisme zijn gebouwd vertonen invloeden uit de renaissance en de chaletstijl. De woonhuizen nr. 1 en 2 zijn binnen de reeks wat soberder uitgevoerd. Het woonhuis nr. 1 wordt omgeven door een eenvoudige siertuin. Het pand is inwendig vermoedelijk in de jaren dertig en nogmaals in het derde kwart van de twintigste eeuw gewijzigd voornamelijk wat vensters en binnenafwerking betreft. De garage bij de noordgevel valt buiten de bescherming.

Omschrijving.

Vrijstaand, in hoofdzaak blokvormig woonhuis met diverse risalieten waaronder een noordwestelijke torenachtige erker. Het pand is twee bouwlagen en een zolderverdieping hoog onder een samengestelde kap van schild- en zadeldak. De noordwestelijke erker wordt afgesloten met een leigedekt afgeknot tentdak waarop een lantaarn en koepeldak, bekroond met een kruisbloem.

De gevels bezitten de algemene kenmerken zoals beschreven in de complexomschrijving (monumentnummer 5638121). De rechthoekige of rondboogvormig afgesloten houten vensters zijn alle vernieuwd binnen de oorspronkelijke gevelopeningen en hebben omlijstingen en afsluitingen zoals beschreven.

De voorgevel heeft rechts een risaliet eindigend in een topgevel met versierd eindspant. Dit eindspant is voorzien van een driepasboog en uitgezaagde vulstukken. De eerste bouwlaag van het risaliet bevat een rechthoekige erker, in de top bevindt zich een klein rondboogvenster. In de smalle terugliggende middenbeuk bevindt zich de hoofdingang met een deur uit de jaren dertig van de twintigste eeuw. Links van de deur een bijbehorende keramische brievenbus. Het linker gedeelte van de voorgevel bestaat uit de genoemde driezijdig uitspringende erker. Deze erker wordt onder de dakrand afgesloten met een gootfries uitgevoerd in gele verblendsteen in sierverband.

De rechter zijgevel heeft links vermoedelijk later aangebrachte dubbele tuindeuren. De zijgevel heeft verder een oorspronkelijke indeling met vensters zoals beschreven.

De linker zijgevel heeft links van de toren een uitbouw over de hele gevelhoogte. Op deze uitbouw komen de bordessen van de trap uit en bevinden zich toiletten. De risaliet wordt afgesloten met een topgevel voorzien van een uitkragend dak op bewerkte korbelen. In de gevel verder vensters zoals beschreven. De sobere achtergevel heeft links een risaliet eindigend in een topgevel met een eindspant voorzien van een driepasboog. De gevel heeft verder vensters zoals beschreven onder lateien en segmentbogen.

In het interieur is de oorspronkelijke driebeukige hoofdopzet van het huis min of meer bewaard gebleven, maar wat afwerking betreft is het interieur gewijzigd. Kenmerkend is de houten bordestrap die vermoedelijk uit het tweede kwart van de twintigste eeuw stamt.

Waardering.

De dokterswoning van het St. Annagesticht is van algemeen, cultuur-historisch en architectuur-historisch belang als essentieel en oorspronkelijk onderdeel van de psychiatrische inrichting die aan het begin van de twintigste eeuw volgens het paviljoenstelsel is gebouwd. Het woonhuis is binnen het complex van typologische waarde omdat huisvesting van geneesheren op het eigen terrein een herkenbaar onderdeel is van psychiatrische inrichtingen in deze periode. De woning heeft architectuur-historische waarde vanwege de voor het instituut en bouwtijd kenmerkende schilderachtige eclectische bouwstijl. Het woonhuis heeft ensemblewaarden vanwege de situering binnen een reeks vergelijkbare en beeldbepalende dokterswoningen aan de toegangslaan tot het instituut.