Inleiding.

DOKTERSWONING in een serie van vier woningen voor geneesheren van het St. Annagesticht, gesitueerd langs de voormalige toegangslaan van het terrein. De woningen, die vermoedelijk naar ontwerp van Jos Haché tussen 1907 en 1911 in de stijl van het eclecticisme zijn gebouwd vertonen invloeden uit de renaissance en de chaletstijl. De woonhuizen nr. 3 en 4 zijn hierbinnen wat rijker uitgevoerd met natuursteenornamenten in de gevels. Het woonhuis nr. 3 wordt door een eenvoudige siertuin omgeven waarin op de perceelsgrens met nr. 4 een eenvoudig KOETSHUIS staat. De tegen de rechter zijgevel aangebouwde garage wordt hier niet beschreven.

Omschrijving.

Het in hoofdzaak blokvormige woonhuis heeft in de achtertuin een deel van een koetshuis waarvan het andere deel zich in de tuin van nr. 4 bevindt. Het is een eenvoudig in baksteen opgetrokken rechthoekig gebouwtje onder overstekend zadeldak met rode muldenpannen belegd en voorzien van een schoorsteen in de nok. Het dak is met versierde windveren afgewerkt. Het onderkelderde woonhuis heeft een risalerende linker beuk onder zadeldak en een terugliggende rechter beuk onder schilddak. Aan de achterzijde bevindt zich in het midden een rechthoekig torenlichaam onder een hoog opgaand, met leien belegd schilddak voorzien van een vorstkam op de korte nok. De overige daken zijn met muldenpannen belegd, voorzien van oorspronkelijke dakkapellen, schoorstenen en een bakgoot op klossen.

De gevels zijn opgetrokken in baksteen en bezitten de algemene kenmerken zoals beschreven in de complexomschrijving (monumentnummer 5638121), zij het rijker uitgevoerd met toepassing van bewerkte hardsteen onder meer als omlijsting van vensters en in vensterbogen.

De voorgevel heeft links een risaliet afgesloten met een overstekend dak met eindspant versierd met gezaagde vulstukken. Het risaliet wordt geleed door hoeklisenen die aan de bovenzijde door een rondboog worden verbonden. Deze boog is in een combinatie van rode verblendsteen en hardsteen uitgevoerd. Binnen het spaarveld bevinden zich in de eerste bouwlaag twee rondboogvensters en in de tweede bouwlaag een oorspronkelijk balkon met balkondeur. De voordeur is in de terugliggende rechter gevelpartij gesitueerd. Rechts van de voordeur bevindt zich een erker. Boven deze erker een groot samengesteld venster met een rijke hardsteenomlijsting, afgesloten met een hoofdgestel.

De rechter zijgevel heeft in de eerste bouwlaag enkele rondboogvensters, waaronder een blind venster. De tweede bouwlaag bevat twee rookkanalen op aanzetten waarin geprofileerde natuursteen is verwerkt.

De linker zijgevel heeft in de eerste bouwlaag vier rondboogvensters zoals beschreven en in de tweede bouwlaag vier segmentboogvensters zoals beschreven. In het midden bevindt zich een smal risaliet afgesloten met een topgeveltje dat de dakgoot doorsnijdt en van een sierspantje is voorzien. In dit risaliet bevindt zich een dichtgemetselde zij-ingang in de eerste bouwlaag en een dichtgemetseld venster op de verdieping.

In het midden van de achtergevel is de genoemde toren opgenomen. Deze toren bevat in de tweede bouwlaag rondboogvensters, waarvan één is gewijzigd in een deur. Rechts grenst een risaliet met een sierspant voorzien van gezaagde vulstukken. Ervoor een oorspronkelijke, eenlaags uitbouw onder zadeldak, eveneens met versierd eindspant.

Tegen het linker deel van de achtergevel grenst een vermoedelijk latere aanbouw waarop een balkon. Tegen deze aanbouw grenst de niet beschermde garage. In het interieur is de oorspronkelijke driebeukige hoofdopzet in grote lijnen bewaard gebleven. De woonvertrekken rechts van de middengang zijn gewijzigd. De bordestrap met eenvoudige spijlen is nog in tact, evenals enkele paneeldeuren en de oorspronkelijke geprofileerde deurkozijnen.

Waardering.

De dokterswoning van het St. Annagesticht met koetshuis is van algemeen, cultuur-historisch en architectuur-historisch belang als essentieel en oorspronkelijk onderdeel van de psychiatrische inrichting die aan het begin van de twintigste eeuw volgens het paviljoenstelsel is gebouwd. Het woonhuis is binnen het complex van typologische waarde omdat huisvesting van geneesheren op het eigen terrein een herkenbaar onderdeel is van psychiatrische inrichtingen in deze periode. De woning heeft architectuur-historische waarde vanwege de voor het instituut en bouwtijd kenmerkende schilderachtige eclectische bouwstijl. Het woonhuis heeft ensemblewaarden vanwege de situering binnen een reeks vergelijkbare en beeldbepalende dokterswoningen aan de toegangslaan tot het instituut.