Inleiding

Dubbel WOONHUIS gebouwd in 1902 door de Gorinchemse architect Johannes de Bie in een Eclectische vormgeving waarin verschillende stijlmotieven zijn verenigd zoals elementen uit de Neo-Renaissance, voor de Chaletstijl kenmerkende sierspanten en een tegeltableau in de portieken met Jugendstilmotieven.

Het pand valt binnen het beschermde gezicht van Gorinchem en maakt onderdeel uit van de gesloten gevelwand aan de westzijde van het plein.

N.B. De als aparte woningen gebouwde delen zijn tot een geheel samengevoegd en tegenwoordig in gebruik als kantoor.

Omschrijving

Tweelaags pand met souterrain opgetrokken in rode baksteen onder een plat dak met boven de voorgevel een dakschild, steekkappen en een torenspits gedekt met rubberoid.

De voorgevel (oost) is gedecoreerd met gepleisterde speklagen, cordonlijsten en een natuurstenen afdekking met waterlijsten en rustica-structuur voor de souterrainverdieping. De uitkragende dakgoot wordt gedragen door zandstenen consoles. De schuifvensters van de bel-etage en de verdieping bezitten deels nog de meerruits bovenlichten en bevinden zich onder strekken van helder rode verblendsteen met zandstenen aanzet- en sluitstenen met diamantkop. De plaatsing van de kleinere souterrainvensters loopt parallel met de vensterassen op de verdieping daarboven. De symmetrisch ingedeelde voorgevel heeft een drie vensterassen breed middenrisaliet waarin aan weerszijden van een venster de entrees gelegen zijn. Deze bestaan uit korfboogvormige portieken met tripletten onder strekken van rode verblendsteen met zandstenen aanzet- en sluitstenen. In de met tegeltableau's beklede portieken zijn hardstenen trappen geplaatst die leiden naar rijk gedecoreerde neo-renaissancedeuren. Op de verdieping van het risaliet is centraal, een korfboogvormig venster geplaatst met aan weerszijden een rechtgesloten venster onder een negenruits bovenlicht. Deze vensters bevinden zich onder onder rondboogvormige spaarvelden waarvan de aanzetten rusten op zandstenen consoles. Het linker, hoger opgemetselde deel van het risaliet wordt beëindigd door een dakkapel onder een overkragend zadeldak met sierspanten en makelaar rustend op gesneden korbelen. Het rechter, eveneens hoger opgemetselde deel van het risaliet heeft een torenvormige beëindiging. De uitkragende dakrand van de ingesnoerde spits wordt gedragen door consoles. De vier zijden van de spits met een bezitten dakkapellen onder steekkapjes. De spits heeft een decoratieve smeedijzeren bekroning. Aan weerszijden van het risaliet zijn ter plaatse van de bel-etage en de eerste verdieping twee vensters geplaatst. Boven deze beide geveldelen zijn dakkapellen geplaatst onder overkragende steekkapjes met sierspanten en een makelaar.

De achtergevel van het pand heeft een serre-uitbouw steunend op gietijzeren kolommen. Op verschillende verdiepingshoogten zijn deels gemoderniseerde vensters geplaatst.

INTERIEUR. De oorspronkelijke indeling van de beide woonhuizen is grotendeels gehandhaafd. In het pand met huisnummer 15 loopt links de gang, waaraan de representatieve vertrekken gelegen zijn, van voor naar achteren door. De gang begint bij het tochtportaal dat voorzien is van een gemarmerde lambrisering, wanden met geprofileerde omlijstingen en een stucplafond. De tochtdeur heeft een geëtst glazen venster. De gang zelf bezit een marmeren vloer en lambrisering. Halverwege de gang begint de trap met een Neo-Renaissance trappaal en gesneden balusters. De gang eindigt bij een glas-in-loodpui over de volle breedte van de gang. Hierachter bevindt zich het toilet met betegelde wanden. De vertrekken op de begane grond hebben stucplafonds met medaillons in de zwikken. De gehoutte paneeldeuren zijn omgeven door gesneden houten deuromlijstingen. Vermeldenswaardig van het interieur van het pand met huisnummer 14 zijn onder meer de glas-in-lood bovenlichten boven de kamerdeuren.

Waardering

Het woonhuis uit 1902 ontworpen door Johannes de Bie, is van algemeen belang vanwege de cultuur- en architectuurhistorische waarde

- als voorbeeld van een pand met een Ecclectische vormgeving.

- als voorbeeld van een woonhuis uit het oeuvre van de architect Johannes de Bie.

Het pand is gaaf in hoofdvorm, materiaalgebruik en detaillering en bezit enkele vermeldenswaardige interieuronderdelen.

- vanwege de stedenbouwkundige waarde als onderdeel van de gesloten gevelwand aan de westzijde van de Grote Markt en is beeldbepalend gesitueerd.