Inleiding

18de-eeuwse TUINMUUR met HEKPIJLERS en twee TOEGANGSHEKKEN maakt deel uit van de kwekerij ten zuidwesten van het jachthuis Ter Horst. De muur sluit aan op het uit 1701 stammend koetshuis, dat gebouwd is in opdracht van mr. Frederik Sluysken. In 1767 heeft mr. Iman Cau de naast gelegen oranjerie gebouwd en de tuinaanleg vergroot en onder meer een diergaarde aangelegd.

Omschrijving

Een door lisenen en deels ook steunberen gelede, rode bakstenen muur wordt gedekt door een ezelsrug, deels door zandstenen dekplaten, waaronder zich een sierrand met bloktandmotief bevindt. De muur bevindt zich aan de noordoostzijde van de kwekerij en grenst aan de zuidzijde aan de oranjerie. In verlengde van de achtergevel van de oranjerie loopt de tuinmuur in zuidelijke richting nog een stukje door en wordt onderbroken door een toegangshek, om vervolgens in oostelijke richting af te buigen. Halverwege, ter hoogte van de in noordoostelijk-zuidwestelijke richting lopende middenas van de formele tuinaanleg, bevindt zich een doorgang, gemarkeerd door twee iets boven de muur uitstekende pijlers. De met natuurstenen platen afgedekte pijlers worden gekroond door zandstenen pijnappelornamenten. Tussen de hekpijlers bevindt zich een smeedijzeren dubbel openslaand hekwerk met zijstukken. De onderzijde is uitgevoerd met een ruitpatroon, de bovenzijde met door speerpunten bekroonde spijlen. Het tweede toegangshek ten zuiden van de oranjerie is een dubbele houten toegangshek met smeedijzeren gehengwerk, afgedekt door een spiegelboog. Het vormt het kader waarbinnen een decoratief smeedijzeren spijlen hekwerk is geplaatst.

Waardering

De tuinmuur met hekpijlers en twee toegangshekken is van algemeen belang vanwege zijn architectuur- en cultuurhistorische waarde als karakteristiek voorbeeld van een 18de-eeuwse tuinmuur met hekpijlers en twee toegangshekken, die deel uitmaakt van de formele tuinaanleg van de historische buitenplaats Ter Horst. De tuinmuur met hekpijlers heeft ensemblewaarde en is van belang vanwege de ruimtelijke en functionele relatie met de overige complexonderdelen van de buitenplaats. Het complexonderdeel is vrij gaaf in hoofdvorm, materiaalgebruik en detaillering.