Inleiding.

Het WOONHUIS is gebouwd in Eclectische stijl in 1879 naar een ontwerp uit 1873 van architect C.P. van Genk, in opdracht van fabrikant A. Asselbergs. De forse erker is rond 1900 aangebouwd. Rond 1970 zijn op het dak twee grote dakkapellen geplaatst. Het pand vormt samen met nummer 18 een gespiegeld blok met gezamenlijke middenrisaliet.

Omschrijving.

Het tweelaagse woonhuis telt vier traveeën en is geplaatst onder een zadeldak parallel aan de straat met zwarte muldenpannen. Profiellijsten geleden de gepleisterde gevel. De plint is van hardsteen. Gestuukte profiellijsten met kuiven omranden de T-vensters op begane grond en verdieping. Dit is ook het geval bij het bovenlicht van de paneeldeur in de derde travee ter linkerzijde. Hiernaast is een veelhoekige erker geplaatst met ramen als boven beschreven en voorzien van een ijzeren balkonhekwerk. Onder de kroonlijst van het dak bevinden zich voluutconsoles en velden. De stoep voor het huis is afgezet door de oorspronkelijke bewerkte plaatijzeren stoeppalen op hardstenen voet, verbonden door sierkettingen.

Waardering.

Het woonhuis is van algemeen belang. Het heeft cultuurhistorische waarde als beeldbepalend onderdeel van de stadsuitleg uit het laatste kwart van de 19de eeuw en de relatie die het heeft tot de ontwikkeling en uitbreiding van de stad, het is van belang voor de ontwikkeling van de typologie van het stedelijk woonhuis in de 19de eeuw. Het pand heeft architectuurhistorische waarde vanwege de evenwichtige en verzorgde compositie en is van belang voor het werk van de architect Van Genk. Het is van bijzondere betekenis voor het aanzien van de stad en tevens van belang vanwege de gaafheid van het exterieur. Doordat de ontwerpen van de bebouwing aan de Stationsstraat in één hand zijn gebleven, is er sprake van architectuurhistorische zeldzaamheid.