Inleiding

Aan de Arnoldus Janssenstraat 31-33 gelegen, voormalig dubbel HOSPITIUM met op het achtererf, een vrijstaande, voormalige dubbele \tWASINRICHTING. Op het voorerf ter afscheiding van de straat en e twee percelen kniehoge bakstenen ezelsrugmuurtjes tussen dito pijlers. Op het achtererf ter afscheiding van de twee percelen een manshoge ezelsrugmuur tussen hoofdvolume en washuis. Het hospitium werd gebouwd in 1901 in opdracht van het Missiehuis Sint Michaël en opgetrokken in Ambachtelijk-traditionele bouwtrant met toepassing van diverse contemporaine materialen en enkele Duitse stijlelementen. Het voormalige dubbele gastenverblijf is thans in gebruik als dubbel woonhuis, het washuis als schuurtje. Nummer 33 mist thans enkele van de karakteristieke schoortstenen. Buiten de bescherming vallen van de twee op de zijerven gesitueerde garages uit 1968 en 1999.

Omschrijving

Het gedeeltelijk onderkelderde, dubbele HOSPITIUM beslaat een nagenoeg rechthoekige plattegrond wen telt twee bouwlagen plus een kapverdieping onder een met blauwgesmoorde muldenpannen gedekt, licht verzonken zadeldak. Aan de achtergevel twee (lagere) tweelaags toiletgebouwen onder plat op vierkant grondplan.Op voor-en achterdakschild diverse hoog opgemetselde schoorstenen met getande hoeklijsten in lichtrode verblendsteen en afdekking met overstek. Opliggende goten. De gevels van het met donkerrode aksteen in kruisverband opgetrokken pand worden horizontaal geleed en verlevendigd door een omlopende gecementeerde plint, een profielstenen cordonlijst, diverse speklagen, siervlechtingen en uitbundig siermetselwerk onder de dakrand met blokrandlijsten en rondboogfriezen (waarvan de verticalen in lengte variëren), alle uitgevoerd in contrasterende licht rode verblendsteen. Getande hoeklijsten in dito steen accentueren de verticale lijn. Deze ornamentiek wordt consequent in ale gevels dorgezet.

In de gevels diverse soorten vensters, evenals de hoofdentrees onder segmentbogen met rond de kop getrokken bakstenen koordbogen en aan weerszijden afgezet met getande lijsten in rode verblendsteen. Merendeels rechtgesloten kozijnen met decoratieve boogvelden waarin siermetselwerk van polychrome, deels verglaasde sierstenen. Onder andere T-vormige stolpvensters, enkel of gekoppeld, met geprofileerd kalf en valramen in de bovenlichten, grote samengestelde vensters met dito bovenlichten, eenvoudige draaivensters en rechthoekige, tweedelige kelderkoekoeken.

De asymetrisch ingedeelde voorgevel telt zes traveeën waarvan de tweede licht risaleert en evenals de vijfde eindigt in een topgevl. In de bredere tweede travee vormgegeven als een met ezelsruggen afgedekte trapgevel en flankerende pinakels met kantelenbekroning, in de vijfde travee als een eenvoudige tuitgevel met afdeklijst. Beide topgevels voorzien van een klimmende rondboogfries en detaillering als voornoemd. Central in de voorgevel een beeldnis waarin een heiligenbeeld uit 1906 op een uitkragende bakstenen console.

Identieke, eveneens symmetrisch ingedeelde kopgevels, eindigend in tuitgevels met brede schouderstukke. In elke zijgevel vier blindvensters en overigens drie vensters als voornoemd (bij nr. 33 vernieuwd). Centraal gelegen hoofdentree met beglaasde houten paneeldeur aan hardstenen bordestrap met smeedijzeren balustrade. De symmetrische, eveneens zes traveeën tellende achtergevel is grotendeels gedetailleerd als voornoemd. Afgebiljoende segmentboogvormige achterdeuren met panelen aan een hardstenen trapje. Spleetvensters ter plaatse van het trappenhuis en in de twe toiletgebouwen, die overigens zijn gedetailleerd als het hoofdvolume.

In de interieurs is de oorspronkelijk spiegelsymmetrische plattegrondsindeling ondanks enkele latere doorbraken herkenbaar bewaard gebleven. Vanaf de in de zijgevels gelegen entrees voert een middengang naar de hierop gelegen trap. Diverse woonvertrekken zijn zowel aan de buiten-als binnenzijde van deze winkelhaakvormige structuur gesitueerd. Eerste verdieping met overeenkomende opzet. Kapverdieping met zolder en enkele additionele vertrekken. Meerdelige, aan de voorzijde gesitueerde kelder.

Van de interieurs zijn onder andere vermeldenswaard: de meerdelige kelders met troggewelven, segmentbogen, aardappelbakken, houten klampdeuren en rood-zwarte plavuizen; het trappenhuis met getoogde boog en originele trap met decoratief gesneden (begin-) balusters; de polychrome cementtegelvloeren in de gangen en diverse voor religieuze architectur zo karakteristieke afgebiljoende, brede paneeldeuren met geprofileerd lijdtwerk (vooral nog bij nr. 33).

Op het achtererf het voormalige WASHUIS. Het beslaat een rechthoekige plattegrond, evenwijdig aan het hoofdvolume, en telt een bouwlaag plus een kapverdieping onder een eveneens met gesmoorde muldenpannen gedekt zadeldak met overstek, waarop een aan de voormalige functie herinnerende schoorsteen in exact overeenkomende vormentaal als op het hofdvolume. Detaillering en ornamentieknagenoeg zoals bij het hoofdvolume. Symmetrische kopgevels met drie vensters, blinde achtergevel en twee entreedeuren in de voorgevel, van elkaar gescheiden door een manshoge ezelsmuur tussen washuis en hoofdvolume die als erfscheiding dient. Brede afgebiljoende paneeldeuren geven toegang tot de twe vertrekken tellende begane-grondlaag, waar nog deels een rood-zwarte plavuizenvloer bewaard is gebleven.

Waardering

Het object, bestaande uit een dubbel HOSPITIUM met achtergelegen dubbel WASHUIS, is van algemeen belang. Het object heeft cultuurhistorische waarden. Het is van belang als bijzondere uitdrukking van een culturele en geestelijke ontwikkeling, namelijk het stichten van divrse nieuwe kloostergemeenschappen in Tegelen aan het eind van de 19e en het begin van de 20e eeuw, in dit geval de missiepaters van de Congregatie van het Goddelijke Woord, ten gevolge van de religieuze vervolgingen in Duitsland onder Bismarck. Daarnaast vanwege het belang voor de typologische ontwikkeling van kloostergastverblijven. Het object heeft architectuurhistorische waarden vanwege het belang van de bijzondere ornamentiek en zorgvuldige detaillering, waarbij Duitse stijlelementen gecombineerd worden met destijds moderne bouwmaterialen uit de regionale grofkeramische industrie. De strakke symmetrie van het grondplan wordt in de straatgevelafgezwakt door variatie in de gevelbehandeling en vensterpartijen. Het object heeft ensemblewaarden vanwege de historisch-ruimtelijk relatie met de omringende religieuze bebouwing van Steyl en vanwege de (tesamen met het burpand) beeldbepalende situering aan de hoek van de Arnoldus Janssenstraat met de Zustersstraat. Het object heeft zeldzaamheidswaarde en is van belang vanwege de vrij gaaf bewaard gebleven exterieurs in combinatie met diverse bewaard gebleven elementen in de interieurs. Het versterkt de visuele en structurele gaafheid van het aangrenzende, als dorpsgezicht te beschermen deel van Steyl.