Inleiding

Drie geschakelde voormalige PAKHUIZEN, genaamd "Deli", "Langkat" en "Serdang", gebouwd in 1903-1904, naar een ontwerp van P.J. Hamer met kenmerken van de Overgangsarchitectuur.

N.B. In de op onderdelen gewijzigde pakhuizen zijn tegenwoordig woningen ondergebracht.

Omschrijving

Het in kruisverband opgetrokken opslaggebouw op rechthoekige plattegrond telt vijf bouwlagen en is vlak gedekt en voorzien van vier moderne dakopbouwen. De symmetrisch ingedeelde voorgevel wordt gekenmerkt door negen vensterassen, drie per pakhuis. De brede centrale hijsluikopeningen, onder de hijsbalk, worden geflankeerd door kleine getoogde vensters. De centrale openingen hebben alle pakhuisdeuren. De bovenste en de onderste hijsluikopeningen zijn getoogd en hebben hardstenen sluit- en aanzetstenen. De overige hijsluikopeningen zijn recht gesloten en onderling verbonden door hardstenen friezen met daarin, boven de eerste verdieping, de Indonesische pakhuisnamen. De toegangsdeuren op de begane grond in de rechter vensteras hebben in de segmentboog hardstenen aanzetstenen.

De gevel wordt boven het trasraam, met een afgeschuinde hardstenen lijst, ter hoogte van de eerste verdiepingvloer geleed door drie groen geglazuurde koppenlagen. Dergelijk koppenlagen bevinden zich ook onder de hijsbalken, hier echter ononderbroken door strekkenlagen. Op de daklijst zijn als markering van de drie pakhuizen, vier hardstenen opzetstukken met ingehakte versieringen, geplaatst. Rechts, in het verlengde van de voorgevel bevindt zich een eenlaags tussenlid, voorzien van een getrapt uitkragend spaarveld en rechts een rondboogvormige toegang. De gevellijst is van hardstenen blokken voorzien met daarop een siersmeedwerk spijlenhek.

De rechter zijgevel is voorzover zichtbaar, blind uitgevoerd.

De constructie van het interieur bestaat uit gewapend betonnen kolommen waarop een betonvloer rust.

Waardering

De drie geschakelde pakhuizen uit het begin van de twintigste eeuw zijn wegens cultuur- en architectuurhistorische waarden van algemeen belang als karakteristiek voorbeeld van een traditioneel geconstrueerd opslaggebouw met eigentijdse detaillering; tevens van belang wegens situationele- en ensemblewaarde wegens de nog herkenbare relatie met de naburige pakhuizen en de Houthaven.