Inleiding

Monumentaal rederij-PAKHUIS 'Verboon' met kantoor, kuiperij, zoutkasten en bergzolder, in 1915 gebouwd op de kade van de zuidoostelijke landtong aan de Koningin Wilhelminahaven in opdracht van de Vlaardingse rederij en haringhandel A. Verboon in een utilitaire rationalistische bouwstijl naar ontwerp van architect A.J. Maarleveld Azn. Het pakhuis heeft lange tijd dienst gedaan voor de opslag van allerlei scheeps- en visserijgoederen, zoals repen, vleten, breels, blazen en jonen. In de winter werden de vleten op de zolderverdieping nagekeken en geboet. Het in 1902 in Vlaardingen opgerichte redersbedrijf verhuisde in 1965 naar scheveningen.

NB Het pand is tegenwoordig ingebouwd door de opslagtanks van De Nieuwe Matex, bedrijf voor eetbare oliën en vetten.

Omschrijving

Monumentaal pakhuis op een rechthoekige plattegrond van 50 meter lang en 32 meter breed in donkerrode baksteen opgetrokken in kruisverband. Het pand telt vier bouwlagen en een zolderverdieping onder een afgeplat zadeldak, gedekt met gesmoorde kruispannen. De vensters en de (laad)deuren zijn getoogd uitgevoerd. De vensters zijn voorzien van ijzeren kozijnen met roedenverdeling en achtruits bovenlichten, gemetselde rollagen en waterdorpels. De (laad)deuren zijn van hout en eveneens voorzien van bovenlichten met overeenkomstige roedenverdeling. Ter hoogte van de balklagen tussen de verdiepingen bevinden zich ijzeren muurankers. De gevelhoeken worden gemarkeerd door natuurstenen blokken. De voor- en achtergevel worden aan de bovenzijde bekroond door een houten bakgoot. De noordelijke veem van het pakhuis, met aan de voorzijde geheel links het trappenhuis en een kantoor met aangrenzende kluis en rechts enkele privéruimten en het voormalige schaftlokaal en aan de achterzijde over de volle breedte de voormalige kuiperij, is op traditionele wijze gebouwd met dragende muren en houten verdiepingsvloeren. De twee westelijke vemen met respectievelijk de voormalige pakkerij, de zoutkast en geheel rechts het trappenhuis, zijn door een brandmuur van elkaar gescheiden maar hebben een 'vrije' plattegrond met verdiepingsvloeren gedragen door pijlers met H-profielen. De zeventien vensterassen brede voorgevel heeft een symmetrische opzet. De middelste drie vensterassen zijn hoger opgetrokken in de vorm van een tuitgevel met pannen gedekte steekkap en ijzeren hijsbalk. Op de begane grond bevindt zich hier een brede dubbele houten laaddeur. Op iedere verdieping heeft de middenpartij onder de hijsbalk een hoge, smalle laaddeur met bovenlicht. De geveltop en de schouderstukken zijn afgebiesd met natuursteen. De top wordt bekroond door smeedijzeren krulwerk. De vierde vensteras aan weerszijden van de middenpartij hebben elk een Vlaamse gevel met hijsbalk boven een houten laaddeur in de zolderverdieping. De begane grond heeft rechts van de voorgevel zeven vensterassen, waarvan de twee laatste respectievelijk een houten kruisvenster met roedenverdeling in de bovenlichten en een deur bevatten; links van de voorgevel vijf vensterassen, waarvan de laatste een deur bevat en de overige houten kruisvensters. De verdiepingen hebben tussen de middenpartij en de vensterassen met Vlaamse gevels steeds drie identieke vensters. De zolderverdieping heeft houten luiken beschilderd met zandlopermotief. De achtergevel is vrijwel conform de voorgevel uitgevoerd. Alleen de meest zuidelijke veem van de voormalige zoutkast is aan de achterzijde een stuk minder breed en blind. De zuidelijke zijgevel loopt schuin naar achteren en is blind uitgevoerd. De noordelijke zijgevel is aan de voorzijde blind en aan de achterzijde, ter hoogte van de kuiperij voorzien van drie vensters conform de voorgevel. Aan de bovenzijde van de zijgevels loopt langs de dakrand een band van wit gepleisterd blokwerk.

Waardering

Monumentaal aan de zuidoostkade van de Koningin Wilhelminahaven gesitueerd rederij-pakhuis van algemeen belang wegens typologische- en cultuurhistorische waarde, alsook van belang wegens beeldbepalende en stedenbouwkundige waarde.