Omschrijving complexonderdeel A

Inleiding

Voormalig ONTSMETTINGSGEBOUW, deel uitmakend van het uit 1930-1933 daterende complex Quarantaine-inrichting, centraal gesitueerd op het Quarantaineterrein nabij de steiger aan de Nieuwe Maas met de lange zijden parallel aan de hoofdontsluitingen van het terrein en uitgevoerd in zakelijk-expressionistische trant. Het reinigingsgebouw bestaat uit drie afzonderlijke delen: een BADHUIS aan de noordzijde, een KETELHUIS aan de zuidzijde en het eigenlijke ONTSMETTINGSGEBOUW hiertussen. In het ontsmettingsgebouw werden besmette goederen in twee speciale ovens (grotere en kleinere) gedesinfecteerd door middel van vacuüm formaldehyde en waterdamp. De grote hoogte van de kap houdt verband met de afvoer van de dampen die tijdens het ontsmettingsproces vrijkwamen en de aanwezigheid van een entresol waar zich de ontsmettingscabines voor kleding bevinden. Voor de spanten werd een constructie toegepast die temperatuurverschillen kon opvangen.

De ketels uit het ketelhuis zijn verwijderd en overgebracht naar een museale omgeving.

Omschrijving

Het ONTSMETTINGSGEBOUW, dat op een grotendeels rechthoekige plattegrond is opgetrokken, telt een bouwlaag en een hoge kapverdieping en bestaat uit drie afzonderlijke delen: het 'BADHUIS' aan de noordzijde met een nog deels aanwezige ontvangst- en vertrekruimte, waardekantoor, scheerzaal en een complete badinrichting, het 'KETELHUIS' in de uitbouw aan de zuidzijde en het 'ONTSMETTINGSGEBOUW' ertussen dat in het eigenlijke desinfectiegedeelte hoger opgetrokken is en een entresol met ontluchtingsrooster heeft. Het badhuis en het ontsmettingsgebouw zijn volledig gescheiden in een reine- en onreine afdeling. Ter hoogte van de uitbouw aan de oost- en westzijde heeft het ontsmettingsgebouw een hoge dwarskap. Met name dit hoger opgetrokken volume heeft een bijzondere kapconstructie van dubbele houten balken die met schroeven en bouten verbonden zijn, waardoor de door hitte uitgezette balkdelen gemakkelijk aangepast of vervangen kunnen worden. De lange oost- en westgevels hebben een identieke geleding met in het lage deel, van noord naar zuid respectievelijk drie smalle vensters, gevolgd door negen hoge twaalfruitsvensters waarna - vlak onder de dakrand - een lange strook van twaalf lage zesruitsvensters geflankeerd door twee kleine vensters. In het hogere dwarsvolume op de begane grond, onder een waterlijst, bevinden zich drie vensterpartijen met verticale vensterverdeling. Hierboven wordt de hoge ruimte binnen het gebouw verlicht door een strook van negen lage zesruitsventers en vlak onder de dakrand hoge vijftienruitsvensters. In het zuidelijkste deel hieropvolgend bevinden zich twee zesruitsvensters en twee eenvoudige vierkante vensters. In de nok van dit volume aan weerszijden een houten ontluchtingsrooster en de hoge opgemetselde schoorsteen van de desinfectieoven. De noordgevel heeft een symmetrische opzet met aan weerszijden twee lagere met schildaken overkapte uitbouwen waarin een dubbele houten deur geflankeerd door kleine vensters. In het terugliggende hoger opgetrokken deel op de begane grond drie hoge vensters met een kleine roedenverdeling geflankeerd door smalle vensters met dezelfde roedenverdeling. Vlak onder de nok van het schilddak, over de volle breedte van de gevel, een strook van twaalf lage tienruitsvensters. De zuidgevel is eveneens symmetrisch van opzet en heeft in het midden een lagere uitbouw met centraal onder een waterlijst een entreepartij met vier deuren geflankeerd door twee brede vensters met een kleine roedenverdeling. Boven de ingang een hoog licht aan de bovenzijden overgaand in een ventilatierooster voorzien van een klein schilddak. De hoger opgetrokken terugliggende bouwvolumes hebben aan weerszijden onder een waterlijst een eenvoudige dubbele deur en vlak onder de nok van de kap aan weerszijden een strook van vier lage tienruitsvensters.

Waardering

Voormalig ONTSMETTINGSGEBOUW bestaande uit voormalig BADHUIS, KETELHUIS en ONTSMETTINGSGEDEELTE, met hoge van houtconstructie voorziene kap, als beeldbepalend en historisch functioneel onderdeel van de in 1930-1933 gebouwde Quarantaine-inrichting, van algemeen belang vanwege de cultuur- en architectuurhistorische waarde, alsook vanwege de ensemble- en situationele waarde in relatie tot de omringende complexonderdelen.