Omschrijving

Het onderkelderde, platgedekte hoofdgebouw heeft een langgerekte, ruitvormige plattegrond, telt drie bouwlagen en is als betonskelet met uitkragende vloeren uitgevoerd. Drie zijden van het gebouw zijn bekleed met cementen golfplaten (noord, oost, west), de noordgevel is op de verdiepingen geleed met acht hoge en smalle, parallel aan elkaar geplaatste erkerachtige uitbouwen en heeft vier verticale vensterlinten. Het gebouw bevat op de begane grond aan de oostzijde een door de verdiepingen overdekte ingang met trappartij, hierboven een fors rechthoekig raam met roeden aan de linkerzijde en rechts hiervan het gevelopschrift "Openluchtbad de Papiermolen". De achter- of zuidgevel kent op de twee verdiepingen twee parallel en boven elkaar geplaatste vensterstroken, de begane grond geeft aansluiting op een betegeld terras. Tegen zowel de zuidoostelijke als de zuidwestelijke hoek van het hoofdgebouw zijn twee boven elkaar aangebrachte, meervoudig geknikte betonnen hellingbanen geplaatst ten behoeve van de badgasten. De hellingbanen (bekend als 'slakkenhuis') verbonden de kleedruimtes via een waadgoot en over de perrons of wandelbanen met de zwembassins. De hellingbanen van het hoofdgebouw zijn in 1995 met glas afgedekt. Inwendig biedt het hoofdgebouw onderdak aan inpandige kassa's, twee tourniquets en verder een administratiekamer, een bestuurskamer en een cafézaal met keuken en overdekt terras. In het souterrain zijn de technische installaties ondergebracht (op de twee verdiepingen bevonden zich tot de verbouwing in 1995 kleedruimten: de eerste voor dames, de tweede voor heren; deze ruimten zijn verbouwd en fungeren als atelier; per verdieping waren 76 zeshoekige wisselcabines in honingraatverband in groepen van tien geplaatst).

Waardering

Het hoofdgebouw vertegenwoordigt algemeen belang wegens:

de betekenis voor de architectuurgeschiedenis want het is een mijlpaal met bijzondere esthetische kwaliteiten uit het oeuvre van architect Jac. Koolhaas terwijl de structuur van het hoofdgebouw, opzet en inrichting gaaf en herkenbaar behouden zijn;

de cultuurhistorische waarde aangezien eigentijds, modern gedachtegoed over hygiëne, sociale emancipatie en naoorlogse vrijetijdsbesteding erin tot uitdrukking zijn gebracht;

de zeldzaamheid;

de gave bouwkundige staat;

de stedenbouwkundige positie: in zowel functioneel als ontwerpkunstig opzicht fungeert het hoofdgebouw als kern en markeringspunt van de aanleg en vervult het een hoofdrol in de beleving van de ensemblewaarde van De Papiermolen.