Omschrijving onderdeel 2, Historische tuin- en parkaanleg

Tussen het huis en de Harderwijkerweg ligt, aan de zuidkant een landschapspark, aan de noordzijde van het huis liggen een lanenstelsel en de nutsgronden. Wie het landschapspark heeft ontworpen is niet bekend. Een toeschrijving op de gemeentelijke monumentenlijst aan J.D. en L.P. Zocher kon nergens bevestigd worden.

De enige aanwijzing over een aanleg in het begin van de 19de eeuw is de vermelding uit 1821 van een 'slingerbosch' op het buitenplaatsje De Haring, dat later deel uit zou gaan maken van de buitenplaats Groeneveld. Aan de hand van historisch kaartmateriaal kan worden opgemaakt dat omstreeks 1850 in het weiland voor het huis Groeneveld een hartvormige vijver ligt. Het gezicht naar de straatweg is nog open. De eerste kaart waar een landschappelijk aanleg op voorkomt dagtekent van 1872. Hierop staat het huis aangegeven op een verhoging met uitzicht over de serpentinevijver tussen twee boomgroepen door naar de straatweg. Het huis is vanaf de weg te bereiken via twee gebogen oprijlanen. Het zuidelijk gedeelte van het park bestaat uit een gazon met boomgroepen en een serpentinevijver. Achter het huis loopt een aantal lanen in noordelijke richting, die voor een deel het kavelpatroon volgen en voor een deel als een slinger zich er tussen door buigen. Ten noorden van het huis ligt een duidelijk afgekaderde moestuin. Blijkens een kadastrale kaart uit 1918 en duidelijker op de topografische kaart van 1932 blijkt de situatie te zijn gewijzigd. Aan de zuidkant is de serpentinevijver verlengd, het padenpatroon is geïntensiveerd: er is een wandeling rond de vijver gemaakt. Het ruime uitzicht vanaf het huis op de weg is met boomgroepen en heesterpartijen dicht gezet. Vanuit het huis loopt een wandeling via een brug over de vijver. Deze situatie, met uitzondering van de brug over de vijver, bestaat nog steeds. Aan de noordkant is in 1932 niet veel veranderd ten opzichte van de voorgaande situatie. De rechte lanen van het oude kavelpatroon zijn nog steeds aanwezig. De laan die op het huis aanloopt is met eiken beplant. De moestuin achter de tuinmanswoning staat met name genoemd op de kadastrale kaart.

De huidige situatie is als volgt. Via twee gebogen oprijlanen, een aan de oost en een aan de westkant, die gemarkeerd worden door stenen muren met toegangshekken bereikt men het hoofdgebouw. Dit ligt op een verhoging waardoor het in zuidelijke richting uitkijkt over het gazon naar de vijver en de afsluitende beplanting daarachter. Rond de vijver ligt een slingerend padenpatroon met beurtelings dichte en open delen met zicht op huis en/of vijver. Tussen de oprijlanen en de vijverpartij is een dichte beplanting, als het ware een parkbos, aangebracht, waardoor de vijverpartij en het huis bewust aan het oog ontrokken worden. Achter het huis, aan de noordzijde, ligt een oude verkaveling waarbinnen de nutsgronden als moestuin en boomgaard lagen die bij de buitenplaats horen. Een eikenlaan loopt recht op het huis aan. Deze vormt de oostelijke begrenzing. In het noordelijk deel van de tuin zijn een door een muur afgescheiden moestuin (zie hiervoor onderdeel 4) en een boomgaard aangelegd. In een deel van de oude moestuin ligt nu een zwembad. Het zwembad valt buiten de bescherming. Aan de oostzijde van de boomgaard ligt een lage wal met bomen beplant. Aan het eind van de boomgaard ligt een gemetselde waterput.

Waardering

De tuin- en parkaanleg behorend tot de buitenplaats Groeneveld is van algemeen belang:

- wegens de ouderdom

- wegens de combinatie van elementen van nut en sier

- wegens het goed bewaard gebleven midden 19de-eeuwse landschapspark ten zuiden van het huis

- wegens de herkenbaar bewaard gebleven structuur van de moestuin met muur en boomgaard met waterput.