Inleiding

Het R.K. parochiecomplex St. Jan de Doper bestaat uit twee objecten:

A: De PAROCHIEKERK St. Jan de Doper.

B: De PASTORIE.

De parochiekerk is een neogotische hallenkerk gebouwd in 1894-1895 door architect Alfred Tepe onder bouwpastoor G.J.C. Overwijn. De pastorie is gebouwd in 1896 door architect J.W. Boerbooms in neogotische stijl met neorenaissance elementen. Tepe was evenals de kunstenaars F.W. Mengelberg, J.H. Brom en H.J.J. Geuer, die allen meewerkten aan de St. Jan de Doper, lid van het St. Bernulphusgilde, een toonaangevende vereniging op het gebied van kerkelijke kunst en architectuur. Het complex ligt aan de Verlengde Hoflaan in het noordoosten van de Arnhemse volkswijk Klarendal. De kerk is niet georiënteerd. Het koor wijst naar het noordoosten. De kerk is aan de rechterzijde (zuidzijde) verbonden met de naastgelegen pastorie door middel van een korte gang. Het kerkgebouw is teruggelegen t.o.v. de straat, terwijl de pastorie in de rooilijn staat. Op deze wijze is voor de kerk een ruim plein ontstaan. Achter de pastorie, rechts van de kerk ligt de diepe pastorietuin, die zich langs de gehele zuidgevel van de kerk uitstrekt. De tuin wordt aan de rechterzijde afgesloten door aangrenzende bebouwing en een gemetselde muur. Aan de achterzijde wordt het terrein begrensd door een gemetselde muur en aan de noordzijde door een geornamenteerd smeedijzeren hekwerk.

Omschrijving

De driebeukige hallenkerk en de pastorie op nagenoeg rechthoekig grondplan zijn beide geheel uitgevoerd in baksteen. De daken zijn gedekt met leien in maasdekking. Het complex vormt dankzij zij de traptoren, de topgevels, de in- en uitspringende bouwmassa's en de hoogte van kerk en pastorie een levendig silhouet.

Waardering

Het R.K. complex St. Jan de Doper.

- Van architectuurhistorisch belang als een in ex- en interieur goed en gaaf voorbeeld van een parochiecomplex in een neogotische stijl, die is gebaseerd op de Nederrijnse gotiek. Het complex heeft architectuurhistorische waarde vanwege de hoogwaardige esthetische kwaliteit van de samenstellende onderdelen, die hoewel gebouwd door verschillende architecten toch een eenheid in stijl en materiaal bezitten, waarin de visie van het St. Bernulphusgilde tot uitdrukking komt.

- Van stedebouwkundige waarde vanwege de rangschikking van de samenstellende onderdelen, waardoor een plein is ontstaan. Het complex is van stedebouwkundig belang vanwege de afmetingen, de ligging en de verschijningsvorm, waardoor het een zeer bepalend beeldelement in de wijk Klarendal vormt.

- Van cultuurhistorische waarde vanwege de bestemming, welke verbonden is met de religieuze ontwikkeling van Arnhem: de stichting van parochies t.b.v. nieuwe woonwijken. Bovendien komen in het complex de opvattingen van het St. Bernulphusgilde ook wel aangeduid als de Utrechtse school tot uitdrukking, één van de twee stromingen op het gebied van de Neogotiek (de andere richting werd vertegenwoordigd door de Amsterdamse school van Cuypers c.s.). Beide stromingen kunnen gezien worden als een uitdrukking van een geestelijke ontwikkeling, nl. het emancipatieproces van de Rooms Katholieken in Nederland.