OFFICIERSPAVILJOEN voor de huisvesting van de officieren, gebouwd in drie fasen. De linker vleugel is het oudste deel en is gebouwd in 1878. Hierin waren de vertrekken van de directeur en acht kamers met alkoof voor de officieren. De tweede fase, de rechtervleugel, kwam gereed in 1880. Het middendeel vormt de derde fase en is van na de eeuwwisseling, gebouwd in 1917. Aan de architectuur is niet direct af te lezen dat het totale gebouw in drie fasen is gerealiseerd. De oorspronkelijk houten veranda's zijn in de jaren '30 dichtgezet en het zinken roevendak is vervangen door een bitumineuze dakbedekking. Het gebouw behoort tot de eerste fase van het artillerie schietkamp (1878-1885), vormt samen met de overige gebouwen, een architectonisch geheel en maakt daarvan het zwaartepunt uit. De gebouwen uit de tijd van aanleg van het schietkamp staan in dezelfde richting en in een lijn.

Linkervleugel: De Linkervleugel heeft houten vakwerk gevels met baksteen invulling in twee kleuren. Gepleisterde plint met hardsteen blokjes met frijnslag t.p.v. de stijlen. Onder een rondomlopende houten waterlijst zijn de velden grijs gepleisterd. Aan de bovenzijde wordt de gevel beëindigd met een rondomlopend fries van 'andreaskruizen'. De overstekende zadeldaken zijn bekleed met een bitumineuze dakbedekking. De overstekken worden ondersteund door houten consoles. Aan voor- en achterzijde een dichtgezette veranda. Boven in het dwarsgeplaatste paviljoen een venster met bovenlicht (indeling 1x3/1x3+(2x1)). In de oostgevel een dubbel venster. Oorspronkelijk heeft hier een serre gezeten. De topgevel is aan de zuidzijde bekleed met houten delen.

Rechtervleugel: Gelijk aan de linkervleugel met uitzondering van de west- en noordgevel van het eindpaviljoen. Aan de westzijde is het paviljoen grijs gepleisterd met imitatievoegen, die natuursteen blokken moeten suggereren, tegen vochtdoorslag en hiertegen is een veranda aangebouwd. De noordzijde heeft een kleur metselwerk, de gele steen ontbreekt hier. In de zijgevel van het paviljoen op de verdieping een venster (indeling 2x3/2x3).

Middendeel: Vierkante bouwmassa van twee lagen met kap. Zadeldak met een bitumineuze dakbedekking. Hieraan aan beide zijden een vleugel van een laag met kap, beëindigd door dwarsgeplaatste paviljoens van twee lagen met kap. Baksteen gevels met een gepleisterde plint. Aan voor en achterzijde een houten veranda over twee verdiepingen, dichtgezet met een bakstenen borstwering en gekoppelde vensters met bovenlicht. In de topgevels, boven de serre, een rond venster met een bloemmotief. De top- en langsgevels zijn onder het dakoverstek bekleed met houten delen. De dakgootbetimmering heeft een geschulpte rand.

Door zijn grote lengte en symmetrische opbouw van de langsgevels, alsmede de nagenoeg alzijdige, lage veranda-aanbouw, maakt het gebouw een indrukwekkende en statige indruk, mede vanwege de verhoogde middenpartij. Doordat ook dit gebouw in een vakwerkstramien is ontworpen, bepaalt het, samen met de gebouwen nrs 213 en 215, een kenmerkende karakteristiek voor de toenmalige bouwwijze op het schietkamp. Het gebouw is daarmee het belangrijkste onderdeel van de historische aanleg van dit kamp. De vrije zichtbaarheid aan de noordzijde, alsmede de groenaanleg met bomenbestand, vooral aan de zuidzijde ondersteunen de voorname ligging van dit pand. Daarnaast valt het gebouw op door gave verhoudingen, bijzondere constructie en materiaalgebruik en heeft reeds zeldzame bouwdetails. Bovendien vertegenwoordigt het een gaaf voorbeeld van vakwerkbouw en houdt het de geschiedenis van het Artillerie Schietkamp zichtbaar. Dit unieke, uit historisch en architectonisch oogpunt waardevolle gebouw is wegens de daaraan verbonden geschiedkundige herinneringen, zijn voorname schoonheid en bijzondere betekenis voor de architectuur- en geschiedswetenschap van algemeen belang.

Gebouw 236 'huisvesting van de officieren' is zowel vanwege de ligging als door de samenhang met de andere bouwwerken en autonome architectuur- en cultuurhistorische waarden van belang als evident monument van jongere bouwkunst.