Inleiding

Vrijstaand herenhuis uit ca. 1888, gebouwd in opdracht van mr. David van Weel in neo-renaissance stijl.

Omschrijving

Herenhuis op rechthoekige plattegrond, bestaande uit twee bouwlagen onder een dwars, met leien gedekt, afgeknot schilddak, vijf vensterassen breed. De bakstenen gevels bezitten een hardstenen plint en natuurstenen banden. De hoeken worden gemarkeerd door gebosseerde blokken. De bouwlagen worden van elkaar gescheiden door een geprofileerde waterlijst met geblokt fries. De brede middenas is als risaliet uitgevoerd en wordt bekroond door een schilddak, waarin een gemetselde dakkapel met gebeeldhouwde zijvoluten en een (afgebroken) driehoekig fronton. Het risaliet wordt gemarkeerd door geblokte, deels gebosseerde, lisenen. De ingangspartij in het risaliet bestaat uit een boogstelling op geblokte bakstenen pijlers. Aan weerszijden van de boog bevinden zich gebeeldhouwde rozetversieringen in het metselwerk. De toegang van de portiek naar de hal is vervangen door een moderne glaspui. De schuifvensters bezitten hardstenen onderdorpels en kroonlijsten, op de eerste bouwlaag met consoles, en daarboven een geblokte hanekam met gebeeldhouwde sluitsteen. Het risaliet bevat een driedelig venster met een rijk bewerkte natuurstenen omlijsting o.m. bestaande uit twee gebeeldhouwde zuiltjes op voluutconsoles en een hoofdgestel met fries en kroonlijst op consoles. De middendorpel van het venster is uitgevoerd als een gedraaide lijst. Aan weerszijden van het venster zijn ruitvormige raampjes geplaatst.

Het hoofdgestel bestaat uit een geprofileerde lijst, een fries en een kroonlijst op houten klossen. In het risalietdeel rust de kroonlijst op gebeeldhouwde bladconsoles.

Het dak bevat aan weerszijden van de middenpartij boven het risaliet houten dakkapellen met gebogen schelpfrontons.

De zijgevels en achtergevel zijn in dezelfde trant behandeld als de voorgevel. Boven de linkergevel is een brede dakkapel geplaatst (niet uit de bouwtijd). Het middendeel van de rechtergevel is als risaliet behandeld. Links daarvan is een hoge gemetselde schoorsteen. Het rechterdeel van de achtergevel springt naar voren en bezit in het midden een forse uitgebouwde houten serre, waarboven een balkon. Daarboven is een tweede balkon op houten pijlers en een brede dakkapel (niet uit de bouwtijd). In het terugliggende linkerdeel bevinden zich zes-ruitsschuifvensters en daarboveneen dakkapel.

Het interieur werd ca. 1990 grotendeels gemoderniseerd door architect E.B. Dubourcq met behoud van de oorspronkelijke structuur en centraal gesitueerde monumentale entree met trappehuis.

De tuin wordt van de straat gescheiden door een smeedijzeren hek op bakstenen voet met natuurstenen dekplaat.

Waardering

Herenhuis met bijbehorend tuinhek van architectuurhistorisch belang als representatief voorbeeld van neo-renaissance woonhuisarchitectuur. Hoofdvorm, detaillering en materiaal zijn goed bewaard. Als onderdeel van het goed geconserveerde 19e-eeuwse bebouwingsbeeld van het Prinsevinkenpark heeft het pand tevens ensemblewaarde. Een toegevoegde waarde vormt de beeldbepalende ligging.