Inleiding

In Nieuwe Bouwen in 1937 naar een ontwerp van architect A.J.N. Boosten uit Maastricht in opdracht van de Broeders der Onbevlekte Ontvangenis gebouwd ZIEKENPAVILJOEN genaamd Sint Lydwinahuis. Het ziekenpaviljoen is gesitueerd op het parkachtige terrein van het kloostercomplex van de Broeders der Onbevlekte Ontvangenis.

Omschrijving

Het voormalige ziekenpaviljoen heeft een rechthoekige plattegrond met aan de noordzijde een uitbouw en aan de westzijde een zijvleugel in een hoek van 30 graden ten opzichte van de hoofdbouw. Het gebouw telt twee bouwlagen en wordt afgedekt met zadeldaken met mangaankleurige, Oud-Hollands vernieuwde pannen. Bakgoten. Grote overstekken op consoles. De kapeltoren is op de nok voorzien van een kruis. Het toegepaste bouwmateriaal is baksteen in vlaams verband, beton, staal en pleisterwerk. Stalen venster- en deurkozijnen in een grijsgroene kleur.

Karakteristieke roedeverdelingen.

Het voormalige ziekenpaviljoen bestaat uit een souterrain plus twee bouwlagen onder zadeldaken. Aan de noordzijde is de gevel voorzien van zeven venstertraveeën. De kapel is voorzien van een versmalde, torenachtige besluiting onder verhoogd zadeldak, is geleed met stalen rondboogvensters en heeft een rond stalen venster in de verhoogde topgevel waaronder een beeld van de H. Maria. Dit beeld is afkomstig uit een ziekenhuis te Rotterdam dat in 1940 werd getroffen door het Duitse bombardement. Over de hele lengte van de op de zon gerichte zuidgevel is het gebouw op de begane grond voorzien van overdekte glazen lighallen onder een geknikt zadeldak. Deze lighallen werden gebruikt voor de longpatiënten. Daarboven, op de verdieping, bevinden zich vijftien traveeën en over de hele lengte van de tweede bouwlaag balkons op betonvloeren met stalen balustrades. In de kopgevels bevinden zich telkens drie venstertraveeën.

Het geheel heeft een bakstenen plint in Vlaams metselverband met rollaag, waarin diverse souterrainvensters zijn ondergebracht. De optrek heeft vlakke, witgepleisterde gevels en stalen raamkozijnen.

In het INTERIEUR zijn onder meer van belang: kapel met wandschilderingen van Francois Mes O.S.B. en oxaal met smeedijzeren balustrade; trappenhuis met leuning met houten armlegger en met hoog glas in lood venster met geometrische patronen. Overig interieur is vrijwel geheel intact behoudens enkele naoorlogse moderniseringen.

Waardering

Het voormalige ziekenpaviljoen van de Broeders van de Onbevlekte Ontvangenis is van cultuurhistorische waarde als bijzondere uitdrukking van een sociale, geestelijke en typologische ontwikkeling.

De architectuurhistorische waarden worden bepaald door het zeer bijzondere belang van het paviljoen voor de geschiedenis van de architectuur, door de betrokkenheid van architect Boosten en de hoge esthetische kwaliteit van zijn ontwerp, door het bijzondere materiaalgebruik en door de bijzondere samenhang tussen exterieur en interieur.

Bovendien is het paviljoen gesitueerd in het beschermd stadsgezicht Maastricht, beschikt het over een grote mate van architectonische gaafheid en is het van belang vanwege de architectuurhistorische, de typologische en functionele zeldzaamheid.