HISTORISCHE TUIN-EN PARKAANLEG.

Op de uit 1850 daterende Militaire en Topografische kaart staat een huis aangegeven, tamelijk ver van de dijk gebouwd, een tuinaanleg is er niet op aangegeven, evenmin bos. Pas op de kadastrale kaart die verkend is in 1872, herzien is in 1902 en 1906, en gedeeltelijk herzien tot 1920, zijn het huis, de oranjerie, de tuinmanswoning en nog enkele andere, nu verdwenen opstallen, te zien; ook de lusvormige oprijlaan vanaf de Nieuw Loosdrechtsedijk, het wandelpad en de vijver, boomgroepen en mogelijk boomcoulissen zijn te onderscheiden. Kenmerkend voor de aanleg in deze tijd is de openheid; deze openheid blijft aan de westzijde tot 1946, en langs de zuidelijke zichtas tot 1977 gehandhaafd, dat tonen de Topografische kaarten van 1946, 1957, 1967 en 1977.

De kenmerken van de landschappelijke aanleg van Eikenrode zijn de "lus"vormige oprijlaan naar het huis met als accent de daarin bijeen geplaatste vijf bruine beuken, ruim honderd jaar oud, in een overigens open ruimte met rododendrons omzoomd; op de top van de nabij de langgerekte vijver opgeworpen heuvel groeien eiken; voorts de vijver met geaccidenteerde in golvende lijnen verlopende oevers, en de kleine ronde vijver, als ook de zichtassen vanuit het huis in vier windrichtingen, respectievelijk naar het westen over de min of meer open ruimte naar de Nieuw Loosdrechtsedijk en de oprijlaan, alsmede naar het noordwesten richting oranjerie, naar het zuiden in de richting van het Zwarte Pad en naar het oosten over de slingervijver. De restanten van de daarbij voorheen aanwezige ijskelder, en de bij de oostgrens gelegen grafkapel vormen belangrijke bouwkundige toevoegingen, die de cultuurhistorische waarde nog verhogen. In het park ten oosten van het huis om de slingervijver - zijn vele bijzondere bomen geplant; waaronder Mammoethboom (één exemplaar is plusminus 130 jaar oud), Japanse ceder, moerascypres, Taxus baccata Fastigiata, Tulpenboom en Amerikaanse eik, en ook bij de grafkapel en de oranjerie treft men een grote variëteit aan bijzondere conifeersoorten aan, die deels nog uit de tijd van Hacke dateren; de slingerpaden in dit deel zijn voor het merendeel met oude beuken aan weerszijden beplant; aan de uiterste oostzijde bij de moestuin bevindt zich een rij eiken; coniferen bevinden zich aan de noordzijde vanaf de oranjerie tot de plaats van de vroeger koepel; aan de zuidzijde van het gazon eveneens coniferen; nabij het huis aan de zuidwestzijde een groep van acht lindebomen; aan de zuidoostzijde een bruine beuk, en aan de noordoostzijde een groene beuk; langs de zuidzijde van de buitenplaats voert zowel een door beuken omzoomd pad naar de dijk, als een eikenlaan. Wat de structuur en de inrichting betreft is het park in grote trekken bewaard gebleven. De zichtassen vanuit het huis zijn bewaard, hoewel op enkele plaatsen dichtgegroeid, de oprijlaan is voor het grootste deel nog herkenbaar, de slingerpaden en de oude vijvers zijn nog aanwezig, en het bomenbestand heeft, hoewel enkele exemplaren zijn geveld en het bos in zijn geheel is verwaarloosd, een grote landschappelijke waarde.