Inleiding.

De PASTORIE werd in 1893 gebouwd in Neo-renaissancestijl naar ontwerp van architect C. Franssen. De pastorie staat naast de St. Petruskerk.

Omschrijving.

De pastorie bestaat uit een tweelaags symmetrisch hoofdgebouw van vijf traveeën en heeft twee aangebouwde bijgebouwen met haaks zadeldak waarop zwarte kruispannen. Het hoofdgebouw, dat een rechthoekige plattegrond bezit, heeft een schilddak waarop leien in maasdekking en een dakruitertje met een klok.

De gevels zijn opgetrokken uit machinale baksteen en voorzien van natuursteen cordonlijsten en blokken bij ramen en deur.

De middentravee risaleert en eindigt in een trapgevel. Aan weerskanten bevinden zich openslaande ramen met bovenlicht. Bij de wisseldorpel en in de rondboog boven het raam zijn diamantkopvormige blokken geplaatst, zo ook bij de ramen op de verdieping. De paneeldeur bevindt zich in een rondboogportiek, waar boven: "Anno Dom. 1893" staat te lezen. De latere deur is gevernist en heeft een glas-in-lood omlijsting, met bovenin het Chi-ro-teken.

De zoldering van het portiek is een kruisribgewelf met bladconsoles. In de trapgevel is een klein rondraam opgenomen.

Het rechter bijgebouw is in gebruik geweest als keuken.

Het linker bijgebouw is in gebruik geweest als koetshuis. Het heeft aan de voorzijde openslaande koetsdeuren.

De achter- en zijgevels zijn sober van vormgeving.

In de voortuin staat een forse valse acacia. Het terrein wordt afgeschermd door een ijzeren hek met pijlpunten, rusten op een baksteen onderbouw onder ezelsrug.

Waardering.

De pastorie is van algemeen belang. Het gebouw heeft cultuurhistorische waarde als voorbeeld van een geestelijke ontwikkeling, namelijk de ontwikkeling van het katholicisme en de vorming van kerkelijke centra op het platteland. Het typeert bovendien twee eeuwen ontwikkeling van het Brabantse kerkdorp.

Architectuurhistorisch is het waardevol vanwege de gekozen stijl en voor het werk van de architect Franssen. De bijzondere betekenis van het geheel is ook gelegen in de situering, die samenhangt met de ontwikkeling van de streek. Het is gaaf bewaard gebleven.