Inleiding

WOONHUIS uit 1895-1896 in de stijl van de Neo-Hollandse Renaissance, behorende bij een complex met een tuinkoepel en een waarschijnlijk oudere folly in de achterliggende stadstuin. Het huis werd gebouwd in opdracht van A. Volker naar ontwerp van architect J.C. Schotel (1845-1912). Het huis is met de achterzijde georiënteerd op de Oude Maas en maakt deel uit van een gesloten gevelwand met historisch waardevolle panden in het beschermde stadsgezicht van Dordrecht.

Omschrijving

Het woonhuis is opgetrokken vanuit een rechthoekige plattegrond in rode baksteen over twee bouwlagen en een kaplaag onder lessenaarsdak met aan de voorzijde een dakschild bedekt met leien. Het pand heeft op de begane grond rondboogvensters met houten kozijnen aan de bovenzijde voorzien van rondbogen in rode verblendsteen, met natuursteen boogomlijsting met boogstenen. Aan de onderzijde hebben de vensters een doorlopende gestucte dorpel. De verdieping heeft rechthoekige vensters met schuifkozijnen, aan de bovenzijde voorzien van lateien die in doorlopende horizontale banden zijn opgenomen, en segmentbogen van rode verblendsteen met gestucte aanzet- en sluitstenen en aan de onderzijde van gestucte dorpels. In de boogtrommels baksteenmozaïek. De gevels zijn voorts verlevendigd met sierbanden en ter hoogte van de verdiepingsvloer met een geprofileerde cordonlijst.

De symmetrische, vijf-assige voorgevel (zuid-oostzijde) heeft een rustiek behakte plint van hardsteen met direkt erboven spaarvelden met baksteenmozaïekjes. Links een smalle corridor naar de achtertuin. In het midden een inpandige hoofdentree met een hardstenen trapje en vloerplaat. In de rechter wand van het portiek een marmeren gevelsteen met initialen van de opdrachtgever en het bouwjaar: AVL zn 1896. De dubbele voordeur heeft twee smalle ramen met aan de binnenzijde een rooster van smeedijzer en een rondboogvormig bovenlicht, eveneens met ijzersmeedwerk. Aan weerszijden van de entree twee vensters met rondboogvormige bovenlichten. Centraal op de verdieping een balkon met driehoekige, hardstenen vloerplaat die rust op hardstenen consoles. Opengewerkte borstwering van zandsteen. Aan weerszijden van het balkon twee vensters. Houten gootlijst op klossen met onderlangs een rondboogfries van rode verblendsteen. Centraal in het dakschild een dakkapel met een fronton en gekrulde klauwstukken. Twee rondboogvensters en op het fronton een windwijzer. Aan beide zijden nog een dakhuisje met een piron.

De achtergevel heeft rechts, bij de eetkamer een erker met afgeschuinde zijden. Hierin drie rechthoekige vensters met schuiframen met roeden in de bovenlichten. De vensters zijn geplaatst onder strekken met gepleisterde sluitstenen. Links een veranda, met lessenaarsdak en vijf vensterassen met telkens twee rondboogvormige bovenlichten waarin oorspronkelijk glas-in-lood met florale motieven heeft gezeten. Bovenlangs een bloktandlijst.

Het interieur van het woonhuis heeft een min of meer symmetrische plattegrond met centraal de gang die naar de achterliggende veranda leidt. Rechts een salon-en-suite, links een kantoorruimte, trappenhuis, keuken en eetkamer. Op de verdiepingen slaap- en studeerkamers. Het interieur is gaaf en bevat fraaie onderdelen zoals marmeren vloeren en lambrizering in het tochtportaal en de hal, de fijn gedetailleerde (beschilderde) stucplafonds en deuromlijstingen met bladgoud. In de salon aan de voorzijde ingebouwde vensterbanken, vouwblinden en lambrizeringen met houtsnijwerk. In de suite een fraaie marmeren schouw met spiegelomlijsting en bovenin een verguld borstbeeld. Voorts aan de achterzijde een eetkamer met houten lambrizering en stucplafonds en ervoor een keuken aan een binnenplaatsje met marmeren aanrechtblad en een op kolen gestookt fornuis. Op de verdieping gehoute paneeldeuren, gemarmerde lambrizeringen, stucplafonds met fruit, duiven en engelenkopjes en diverse marmeren schouwen. Enkele glasdeuren zijn voorzien van geslepen glas.

Waardering

Het laat negentiende-eeuwse woonhuis is van algemeen belang vanwege de architectuurhistorische, de cultuurhistorische en de stedenbouwkundige en ensemblewaarde.

-\tHet woonhuis is van cultuurhistorisch belang als representatief voorbeeld van een laat negentiende eeuws woonhuis voor de gegoede burgerij in de historische binnenstad van Dordrecht.

-\tHet woonhuis is van architectuurhistorisch belang vanwege de kwaliteiten van het ontwerp, vanwege de detaillering en de materiaaltoepassing en vanwege de samenhang tussen in- en exterieur.

-\tHet pand is ook van belang vanwege de herkenbaarheid en de grote mate van gaafheid van zowel het ex- als het interieur.

-\tHet woonhuis heeft stedenbouwkundige en ensemblewaarde als een belangrijk onderdeel van de monumentale gevelreeks langs de Wolwevershaven in het beschermde stadsgezicht en vanwege de nauwe samenhang met de overige complexonderdelen.